Bir avuç mutluluk

Hem konuşma hem görme engelli üç kardeş kendileri için bir iletişim yöntemi buldu. Avuçlarına dokunarak anlaşan kardeşler her şeye rağmen hayata dört elle sarılıyor

Kaynak GAZETE Giriş Tarihi 05 Haziran 2011 Güncelleme 05 Haziran 2011, 00:00
Bir avuç mutluluk

İÇİNDEKİLER

Trabzon'un Yomra ilçesine bağlı Özdil beldesinde yaşayan teyze çocukları İbrahim ve Asiye 62 yıl önce hayatlarını birleştirdi. Bu evlilikten 6 çocuk dünyaya getirdiler. Ancak çocuklardan Hifsi (61), Kezban (50) ile Sevim (47), sağır, dilsiz ve görme özürlü doğdu.

TEK BAŞLARINA
Baba 11, anne ise 8 yıl önce vefat etti. Özürlü kardeşlere de diğer kardeşleri Mecit ile Hüseyin bakmaya başladı. İki katlı evde yaşamlarını sürdüren Adanur kardeşler, ilk zamanlarda anlaşmakta zorlansalar da sonradan birbirlerine avuç içleriyle belirledikleri işaretler sayesinde anlaştı. Yemek için dize vuruluyor ve sofra kuruluyor. Dudağa dokunulunca su veriliyor. Doyduklarında karnı okşuyorlar, yatmaya gideceklerinde kardeşlerinin başına dokunarak yana eğiyorlar. Özürlü kardeşlere anne ve babalarının ölümü yine dokunma yoluyla anlatıldı.

Ulaş ÖZDEMİR