Büyük ustanın ağlatan anısı

Türk tiyatrosunun duayen sanatçısı, mizah ustası Nejat Uygur, 86 yaşında hayata veda etti. Beyin damarlarında meydana gelen tıkanıklık nedeniyle 2007 yılında kısmi felç geçiren Nejat Uygur, 26 gündür hastanede tedavi görüyordu. Uygur, solunum yetmezliği nedeniyle dün saat 19.50 sıralarında vefat etti. 10 Ağustos 1927'de Gaziantep Kilis'te öğretmen bir annenin ve subay bir babanın üç çocuğundan ortancası olarak dünyaya gelen tiyatro ve sinema sanatçısı Nejat Uygur, Kilisli sanatçı İsmail Dümbüllü tarafından keşfedildi. 1950 yılında Necla Uygur ile hayatını birleştiren Nejat Uygur, tiyatroya profesyonel anlamda 1949'da 'Nejat Uygur Tiyatrosu' ile adım attı. Çiftin 13 yıl süren Anadolu turneleri sürecinde sırasıyla Ahmet, ikiz kardeş olan Süheyl ile Süha, Kemal ve Behzat adlı beş erkek çocukları dünyaya geldi. 1998 yılında Kültür Bakanlığı'nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını alan Uygur, 10 Eylül 2007'de beyin damarlarında oluşan bir tıkanıklık nedeniyle kısmi felç geçirmişti ve 6 yıldır çeşitli sağlık sorunlarıyla mücadele etmekteydi. Nejat Uygur, düşündüğü ilk mesleğin tiyatro olmadığını söyleyerek, 'Benim düşündüğüm ilk meslek pilotluktu. Çocukluğumda pilot olacağımı düşünürdüm. Hatta hiç unutmam Manisa'da olduğumuz yıllarda, yatak çarşaflarını alıp yüksek bir yerden aşağı atlamayı planlamıştım. Tecrübe pilotu olarak önce ağabeyim atladı ve ayağını kırdı. Ağabeyim Zeki Ayhan Uygur, Amerika'da ünlü bir beyin cerrahı şimdi. Onunla gurur duyuyorum. Ağabeyim burada deniz albayıydı, ordudan ayrıldı sonra' demişti. Tiyatro sanatçısı Nejat Uygur, tiyatro sanatçısı İsmail Hakkı Şen'in cenaze töreninde verdiği bir röportajında, 'Bir bakmışsınız benim cenazemde başka sanatçılarla röportaj yapmışsınız. Gün gelecek bütün tiyatro sanatçıları İsmail Hakkı Şen gibi, benim gibi ölecek. Tiyatro perdesi üstümüze üstümüze yıkılacak. Hatta seyirci üzülmesin. Ben ve benim arkadaşlarım, onların kederini alıp götürecek. Onlara sadece gülmek kalacak' demişti. Ünlü sanatçı aynı yıl verdiği bir başka röportajında, 'Askerler cephede ölüyor, benimki de sahnede oyun oynarken olursa mutlu olurum. Ölüm beni hiç korkutmuyor. Yaratan Allah yarattığı gibi günü geldiğinde alacak. Bir gün tiyatronun ışıkları sönecek, zil sesleri susacak ve tiyatro perdesi sonsuza kadar üzerime kapanacak. İşte o zaman giderken tüm üzüntüleriniz yanımda götürerek size sadece kahkaları bırakacağım' sözlerine yer vermişti.