Araştırmacılar, bölge haritalarını, arkeolojik kayıtları, uydu ölçümlerinden alınan verileri inceleyerek, yeryüzünün birdenbire yarılması ile oluşan yarığa su dolmasının mümkün olacağı yeri tespit etmeye çalıştı.
Elde ettikleri bilgilerin ışığında, araştırmacılar Akdeniz'in güneyinde, yaklaşık 3.000 yıl önce Nil Nehri'nden akan suların oluşturduğu Tanis Gölü'nün olduğu bölgede deneylere başladı.
Bilgisayar modelleri, saatte 100 kilometre hızla doğudan esen rüzgara maruz kalan bölgede yaklaşık 1.8 metre derinliğindeki suyu 12 saat boyunca inceledi. Similasyonda, rüzgar suyu hem göl oluşturduğu havzaya, hem de Nil Nehri'nden aktığı kola itti. Bu şekilde, saatler boyunca 4.5-5 kilometre uzunluğunda ve 1.8 kilometre genişliğinde düz, çamur bir alan ortaya çıktı. Rüzgarın sona ermesiyle, sular çamur alanı hemen kapattı.
NCAR yetkilisi Carl Dewis, simülasyonunTevrat'ta anlatılana çok yakın bir sonuç verdiğini söyledi. Dewis, Plos ONE dergisinde yayımlanan çalışma hakkında, "Sıvı dinamiklerine bakarak, suyun birbirinden ayrılmasını anlayabiliriz. Rüzgar, suyu fizik kuralları içinde bir yöne itiyor. Su iki ayrı tarafa itilerek güvenli bir geçit oluşuyor. Ardından rüzgarın geçmesiyle geçit kapanıyor" dedi.
