Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin (AİHS) ilgili maddesinde, ''Yakalama veya tutuklu durumda bulunma nedeniyle özgürlüğünden yoksun kılınan herkes, özgürlük kısıtlanmasının yasaya uygunluğu hakkında kısa bir süre içinde karar verilmesi veya yasaya aykırı görülmesi halinde serbest bırakılması için bir mahkemeye başvurma hakkına sahiptir'' denildiği kaydedilen mütalaada, sözleşme metnindeki açık ifadelerden de anlaşıldığı üzere yakalama kararlarına değil, bireylerin fiilen yakalanmış olmaları halinde özgürlüklerin kısıtlanmasına itirazın mümkün olduğunun vurgulandığı belirtildi.
Mütalaada, AİHS'nin söz konusu maddesinin metninde, ''özgürlüğünden yoksun kılınan, ''özgürlük kısıtlanmasının'' ve ''kendisini serbest bırakması için'' şeklinde ifadelerin yer aldığına işaret edilerek, ''Burada yer alan çok açık ibarelerin tereddüte yer bırakmayacak şekilde bu kanıyı oluşturduğu, itiraz eden sanıklar hakkındaki yakalama emri içeren kararın ise infaz edilmemiş olduğu, dolayısıyla bu madde uyarınca da mahkeme heyetince verilen yakalama kararına itirazın mümkün olmadığı açıkça anlaşılmaktadır'' denildi.
Sanıkların kaçak olmadığı, kaçma şüphesi bulunmadığı, yakalama kararı koşullarının oluşmadığı ve mahkemenin bu kararının CMK'nın 247. maddesindeki kaçağın tanımı ile birlikte 98. maddenin 3. fıkrasındaki koşul karşısında usulsüz olduğuna ilişkin iddialarla ilgili olarak, sanıklara isnat olunan suçun TCK'nın 147. maddesine dayandırıldığı belirtilen mütalaada, madde metninin düzenleniş şekli itibariyle eksik teşebbüsün mümkün olması nedeniyle aynı kanunun 61. maddesi uyarınca cezadan indirim talep edildiği, dosyada yer alan bilgi ve belgelerle iddianamedeki anlatıma göre nitelemenin doğru olduğunun görüldüğü anlatıldı.
Mütalaada, mahkemece verilen yakalama kararının, sanıkların kaçak bulunmaları nedeniyle değil, haklarında tutuklama koşulları bulunduğu için verilmiş olduğunun anlaşıldığı kaydedildi.
Somut olayda sanıkların bir kısmının soruşturma aşamasında sonradan serbest bırakıldığı ve bir kısmının da tutuklanmaksızın serbest kaldığı, dolayısıyla yargılama aşamasında sanıkların CMK'nın 247. maddesinin 1. bendindeki ''kaçak'' tanımına uygun durumları bulunmadığı için haklarında yakalama kararı verilemeyeceğine ilişkin itiraza katılmanın mümkün olmadığı ifade edilen mütalaada, şöyle denildi:
''Soruşturma aşamasında dosyadaki delillerin görülememiş olması, yanlış takdir edilmesi ya da sanıkların serbest bırakılmalarının ardından tutuksuz oldukları halde dava açılması halinde, en vahim nitelikli suçlarda dahi sanıklar, kendilerinin kaçak olmadıklarını, mahkemeye çağrıldıkları takdirde geleceklerini belirtip, sabit ikametgah adresi göstererek itiraz edebilecekler ve bu durumda mahkemece çok vahim nitelikli suçlarda dahi yakalama kararı çıkarılamayacaktır ki, böyle bir durumun mantıksal olarak kabulü mümkün değildir.''
Mütalaada, ''karar tarihinden sonra ortaya çıkan duruma bakıldığında mahkemenin şüphesinin haklı çıktığının görüldüğü'' ifade edilerek, ''Zira çağrıldıklarında gelecekleri belirtilen sanıklardan hiçbirinin kendi iradesiyle gelmediği gibi, beyan ettikleri adreslerde bulunmadıkları ve hiçbirinin telefonlarına da ulaşılamadığı, bu durumun kaçma şüphesinin eski tabirle kuvveden fiile çıktığını ve mahkemenin şüphesinin haklı nedenlere dayalı olduğunu gösterdiği kanaatine varıldığından, sanıkların ve vekillerinin yakalama kararlarına karşı yapmış oldukları itirazın reddine karar verilmesi mütalaa olunur'' denildi.
İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi, ''Balyoz Planı'' davası kapsamında 102 sanık hakkında yakalama kararı çıkartmış, bu kişilerden Kurmay Albay Ahmet Şentürk, Afyonkarahisar'da gözaltına alındıktan sonra İstanbul'a getirilmesinin ardından tutuklanarak Metris Cezaevine konulmuştu.
İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesi ise yapılan itirazlar üzerine 101 sanık hakkındaki yakalama kararını kaldırmıştı.
