Olimpiyatların en ilgi çeken yarışması da maratondu. İlk üç olimpiyatta yani 1896, 1900 ve 1904'te maraton 40 kilometre olarak koşuldu. 1908'de Londra'da düzenlenen olimpiyatta bu mesafeye 2 kilometre 195 metre daha eklendi. Çünkü Kraliyet Ailesi de izlesin diye yarış yaz döneminde Kraliyet Evi olarak kullanılan Windsor Şatosu önünden başlatıldı. O noktadan, yarışın bitiş noktası olan stadyumdaki protokol tribününe kadar olan mesafe de 42 kilometre 195 metreydi.
POSTA DAĞITICISIYDI
1908 Londra Olimpiyatları'nda yapılan maraton koşusunda bugün dahi unutulmayan çok ilginç bir şey yaşandı. Stadyuma en önce giren İtalyan Atlet Dorando Pietri'ydi. Pietri aslında bir posta dağıtıcısıydı. Bir gün yine memleketi olan Carpi'de mektupları dağıtırken sokakta koşulan uzun mesafe koşusuna denk geldi.
Çok heyecanlandı ve üzerindeki üniformayla o da yarışa katıldı.
Pietri için o artık günden sonra koşmak bir tutku haline gelmişti.
1906'da katıldığı bir yarışta bağırsaklarından hastalanınca posta dağıtıcılığından malulen emekli oldu, ama koşmaya devam etti.
ÇOK DAYANIKLIYDI
Pietri 1,59 boyundaydı ve çok zayıftı. Vücut ağırlığının az olması koşarken harcanan enerjinin de az olması demektir. Pietri'nin doğuştan gelen bir avantajı daha vardı.
Yavaş kasılan kırmızı kas lifleri, hızlı kasılan beyaz kas liflerinden daha fazlaydı. Bu özellik, daha yavaş koşmak ama uzun sürede de daha az yorulmak demektir.
Kısacası Pietri anatomik olarak uzun mesafe koşucusu olarak doğmuştu adeta. Stadyuma girdiği anda 75 bin izleyici ayağa kalktı ve atletizmin en zor koşusunda en önde olan Pietri'yi çılgınca alkışlamaya başladı.
Pietri aslında yarışa çok yavaş başlamıştı ve uzun süre sonlarda koşmuştu ama dediğimiz gibi çok dayanıklıydı. 39. kilometrede en öne geçti ve son kilometreleri önde koştu.
Seyirciler Pietri'yi alkışlarken Pietri su kaybından dolayı bilinç kaybı yaşıyordu. Önce yanlış yöne koştu, görevliler doğru istikameti gösterirken birden yere düştü. Hakemler kaldırdı ama artık gidecek takati kalmamıştı. Bitime kadar aralıklarla dört defa daha düştü ve her seferinde hakemlerin yardımıyla ayağa kalktı.
ONU FARKETMEDİLER
Son 350 metreyi koşmak 10 dakika sürdü ve bitiş çizgisini 2 Saat 54 dakika geçti. Arkasından gelen atlet Ame- rikalı John Hayes'ti.
Seyirciler de adeta düşe kalka yarışı bitirmeye çalışan Pietri'yle koşuyor, ona destek veriyorlardı.
Tribündekiler Pietri'yle o kadar bütünleşmişti ki Hayes'in stadyuma girdiğini bile farketmediler.
Amerikan Takımı, Pietri'ye yardım edildiğini bunun da kurallara aykırı olduğunu söyleyerek yarış sonucuna itiraz etti. Haklıydılar, Pietri diskalifiye edildi ve altın madalya Hayes'e verildi.
Bu dramatik son bütün dünyayı çok etkilemişti. Kraliçe Alexandra kendisine teselli olarak gümüş bir kupa verdi. Dedektif Sherlock Holmes'un maceralarının anlatıldığı kitapların yazarı Sir Arthur Conan Doyle, yazarı olduğu gazetede Pietri için yardım kampanyası başlattı. Amaç Pietri'nin kendi kasabasında bir fırın açması için gereken parayı toplamaktı.
300 pound gibi o dönem için iyi bir meblağ toplandı.
ŞARKI BESTELEDİ
Pietri artık çok ünlü olmuştu.
Besteci Irving Berlin onun için «Dorando» isimli şarkı besteledi.
Pietri ile Hayes arasındaki bu dramatik yarışı paraya çevirmek isteyen organizatörler üç ay sonra ABD'de ikilinin koştuğu bir yarış daha düzenlendi.
Onu ve Mart 1909'da düzenlenen bir diğer yarışı da Pietri kazandı.
Pietri artık profesyonel atlet olmuştu. Üç yıl boyunca dünyanın pek çok yerinde koşuya katıldı ve büyük bir servet elde etti. Ama ticaret hayatı başarılı gitmedi, kazandıklarıyla açtığı otel iflas etti.
Pietri 1942'de araba galerisi işlettiği San Remo'da öldüğünde 56 yaşındaydı. Rakibi Olimpiyat Şampiyonu John Hayes ise aktif sporculuk dönemi sonrası atletizm antrenörü oldu ve 1965'te 79 yaşında New Jersey'de hayata veda etti.
