ATV'nin sevilen dizisi Kardeşlerim'de Şengül karakterini canlandıran Fadik Sevin Atasoy, sosyal medya hesabında duygusal bir paylaşımda bulundu.
Atasoy, Kurtlar Vadisi dizisinde canlandırdığı Halo Dayı karakteriyle hafızalara kazınan babası Sönmez Atasoy'u ölüm yıl dönümünde andı.
Babası ile karelerini Instagram sayfasında yayınlayan Atasoy, paylaşımına "Canım babam her an, her gün, her yıl benimlesin" notunu ekledi.
Birçok sosyal medya kullanıcısı da paylaşıma yaptıkları yorumlarla 12 yıl önce aramızdan ayrılan merhum sanatçı Sönmez Atasoy'u andı.
İşte Fadik Sevin Atasoy'un babasıyla paylaştığı o kareler...
"GEÇİRDİĞİMİZ SESSİZ GÜNLERİ ÖZLÜYORUM"
Fadik Sevin Atasoy, geçen senelerde verdiği bir röportajda babası Sönmez Atasoy'u anlatmıştı. Babasını özlemle yad ettiğini anlatan Atasoy, şu ifadeleri kullanmıştı: "Babam kitap okumayı çok severdi ve binlerce kitabı vardı.
Hatta ben de babamın vefatından bir hafta sonra görevim icabı Amerika'ya gitmek zorunda olduğum için kitaplarını Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'ne bağışlamıştım ve onlar da çok güzel bir kütüphane yaptılar. Şimdi de geldim, arada gidip babamın kitaplarına bakabileyim diye o kütüphanenin dibine yerleştim"
Atasoy, birkaç özel kitabı kendisine ayırdığını belirterek, şöyle devam etti: "Geçen gün onlardan bir tanesini böyle açtım, babam içine bir not yazmış. 'Sanat ve bunu icra etmek, bir nevi yaradılışla insanoğluna verilen bir hediyedir. Yani yetenek bir hediyedir ve bu hediyenin sahibi de bunu insanlarla paylaşmakla mükelleftir. Sanat ucuz ticaret yapılan alanların yanından bile geçmemelidir. Geçerse de icracı kendini çok iyi korumalıdır' diye yazmış.
Düşünen, yaşamın manasını arayan, işine aşık bir üstattı babam benim için. 'Baba'dan çok, bir yoldaşı, bir ustayı kaybetmiş olmanın acısını yaşadım ben onun Hakk'ın rahmetine kavuşmasıyla beraber."
Babasının dışarıda çok belli etmese de esprili ve çok komik biri olduğuna işaret eden oyuncu, şöyle konuşmuştu: "Herkes babamın önünde çok saygıyla dururdu ve hafif de ürkerlerdi. Ama tabii bütün esprisini, sevimliliğini kızı olarak ben yaşadım.
Yakınlarıma 'Babamla karşılıklı komiklik yapardık' diye anlattığım zaman inanmıyorlar. Kendi içinde bir esprisi olan gerçek bir Anadolu adamıydı.
Ülkesine, memleketine aşık gelenekselci ama bir o kadar da yeniliğe, teknolojiye meraklı. Çok şahsına münhasır bir zattı. Büyük bir şans sayıyorum onunla aynı havayı solumayı, sadece evladı olmak değil, yaşama bakışını alabilmeyi...
Evet, fiziken babam başka bir boyuta geçti belki ama benimle yaşıyor, ben biliyorum. Ben 'kamera' dendiğinde babamla birlikte oynuyorum ya da bir metin yazdığımda babamla birlikte yazıyorum. Kimi zaman kendime 'O olsa bu cümleyi nasıl kullanırdı?' diye soruyorum. Bana hep 'Ya kızım seninle hiç benzemiyoruz ama o kadar aynıyız ki' derdi"
Atasoy, farklı ülkelerde çalışmak üzere yurt dışına gittiğinde babasının da kendisine destek olduğunu belirterek, "Pandemi nedeniyle ben Türkiye'ye döndüm. Babam hiçbir zaman istemedi aslında bir yandan benim o kadar uzaklarda olmamı. Sanatçı olarak istedi ama hep memleketimde olayım, ülkeme hizmet vereyim, memleketim için güzellikler yapayım, bunu çok yürekten istedi. Ben de şimdi tekrar burada olmanın, onun rızasını gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşıyorum" demişti.
Babasının yaşama bakışını, "Sözünde, davranışında, sofranda, herkesin ve her şeyin hakkını vermek. Hak yememek ve hakkını vermek" sözleriyle anlatan Atasoy, şunları kaydetmişti: "Oyunculuk sanatının ve Türkçeyi düzgün kullanmanın üzerinde çok titizlenirdi.
Zaten diksiyon fonetik hocasıydı, en tahammül edemediği şey Türkçenin yanlış konuşulması, kelimelerin doğru telaffuz edilmemesiydi. Oyunculuk sanatının bu kadar ayaklar altına alınması onun çok canını yakıyordu. Yani yaptığı işin bir sanat, bir zanaat olarak görülmesine arzuladı. Gerçekten işine bağlı, işiyle yaşayan bir adamdı."
Sanatçı, Sönmez Atasoy'un konservatuvara giriş sürecinden bahsederek şu değerlendirmede bulunmuştu: "O günden bugüne hep oyunculuk, hep sanatı... Ya çizdi ya seslendirdi ya yönetti ya hocalık yaptı. Bir sürü öğrencisi var.
Öğrencileri hala gelip bana sarılıyor 'Hocamızı özledik' diye. Bu kadar sanatla, oyunculukla ilgili güzellikler yaymış bir insan, -Osman Sınav'ın setindeydi- çok sevdiği bir ekibin arasında, yine sevdiği meslektaşlarının kollarında gitti hastaneye. Ama hayatın gerçeği bu. Ama buluşacağız, ben biliyorum nasılsa. Allah herkese sıralı buluşmayı nasip etsin."
Oyuncu Atasoy, babasının en çok özlediği özelliklerine de değinerek şöyle konuşmuştu: "Biz işimiz gücümüz olsa bile pazar günleri buluşurduk mutlaka. Benim o eski evim böyle eski İstanbul'a bakardı.
Babam suluboya tablo yapmayı çok severdi. Her zaman büyük bir defteri vardı. Bir de suluboya kutusu vardı. Arada ben gittiğimde yurt dışından ona getirirdim böyle suluboya şeyleri.
En büyük keyfimiz yan yana oturup çayımızı koyup o bir yandan suluboya yapardı, ben bir yandan kitabımı okurdum. Sanırım onun pazarlarının sessizliğini özlüyorum"