Metin Arolat'ın son röportajı ortaya çıktı! "Burada mı ölecek mişim?" Vefatından 2 gün önce yayınlanmıştı...

52 yaşındaki şarkıcı, söz yazarı ve yönetmen Metin Arolat, İstanbul'da sahne aldığı sırada fenalaştı. Kalp masajı yapılan Arolat, ambulans ile hastaneye kaldırıldı. Burada yapılan müdahalelere rağmen 52 yaşındaki ünlü sanatçı Metin Arolat, hayatını kaybetti. Son Anlarını Anlattı Kalp krizi sonucu vefat eden Metin Arolat'ın son anlarını arkadaşı Demet Sağıroğlu anlattı. Sağıroğlu, şu ifadeleri kullandı: 'Çok yakın arkadaşımdı. Çok sevdiğim özel bir kardeşimdi. Yine rejim yapıyormuş. Bizde hep vardır ölüm diyetleri. Herhalde kalbi kaldırmadı. Gülerek gitti. Menajeri öyle söyledi. Çok neşeliymiş. Benim de bugün bir şarkım çıktı, onu paylaşmış. Kaç aydır konuşmuyorduk. Onu paylaşmış hatta DM'den bana komik bir şeyler yazmış. Ailesi İzmir'deymiş. İstanbul'da ailesi yok. Birkaç sene önce annesini kaybetmişti. Onun da ağırlığı vardı üstünde. Menajeri ile güle oynaya gelmişler işe. Sahnede bir ara kötü olmuş. Sahneye çıktıktan 20 dakika sonra arka tarafa gitmiş. Orada gömleğini çıkarmış. Sonrasında kolum uyuşuyor falan demiş. Bakmışlar orada, sonra verin gömleğimi iyiyim ben, demiş. Çıkmış sahneye tekrar. Sonrasında sahnede tekrar yere yığılmış. Orada bir hemşire varmış. Hemşire onu yan yatırmış. Hemen ambulans çağırmışlar. Ambulans gelene kadar kalbi durmuş. Ambulansta çalıştırmışlar. Sonra yolda bir daha kalbi durmuş. Çalıştığı yer buraya çok yakındı. Çalıştırmamışlar kalbini. Sevenlerine sabır dilerim. Güzel bir yere gittiğini düşünüyorum, Metin güle güle gitmiş çünkü. Her zamanki güleç yüzü ile. Mekanı cennet olsun' Metin Arolat'ın ailesinin İzmir'de olduğunu dile getiren Sağıroğlu, sözlerini şöyle sürdürdü: 'Birkaç sene önce anneciğini kaybetmişti. Onun da ağırlığı, yükü vardı üzerinde' Son Röportajı Ortaya Çıktı! Metin Arolat'ın konuk olduğu Armağan Çağlayan'ın programı iki gün önce yayınlanmış ve ünlü şarkıcı o röportajı sosyal medya hesabında paylaşmıştı. İşte Metin Arolat'ın son röportajından kesitler... Abisini, ardından babasını ve en son çok sevdiği annesini toprağa veren Metin Arolat'ın programda anlattıkları dikkat çekmişti. İşte Metin Arolat'ın o röportajı... 'Geçmişte Yaşayan Bir İnsanım' 'Geçmişimle yaşayan bir insanım' diyen Metin Arolat, çocukluğundaki anılara ve ilkokul arkadaşlarına özlemini şöyle dile getirmişti: 'İlkokul arkadaşlarımın buluyorum hepsini. Bir şey var, ben bağlıyım, belki onlar çocukluklarına o kadar bağlı değiller ya da benden öyle samimiyet mi beklemiyorlar? Ben o gündeymişim gibi sarılmak isterim onlara. Böyle başka türlü, herkesin hayatı başka bir yöne gitti... Rahmetli olanlar var, sonradan öğreniyorum. Bir arkadaşım vardı, çok olmuş rahmetli olalı... Çocukluğundan bir anı orada koparılmış o bölüm gibi, fotoğraflarımızı falan buldum. Fotoğraflara bakarım, unutmamaya çalışırım, seslerini bile hatırlarım hepsinin... Ya ben geçmişimle çok yaşayan bir insanım. Herkes 'Geçmişi at' der ya, ben çocukluğumda kalmış bir insanım. Hep orayı özlerim ve hiç unutmam... Yakın geçmişteki anılarım daha az benim. O kadar sahne yapıyorum, yönetmenlik... Çocukluk anılarımın önüne geçmiyor hiçbir şey' Ağabeyinin acı kaybından da bahseden Arolat, şunları söylemişti: 'Ağabeyimi öyle bir yere koymuştum ki o benden önce üniversiteye gitti falan... Ben ağabeyim olmaya çalışıyordum aslında. O ne yaparsa ben onu yapacağım işte, kendi hayatımla ilgili fikrim yoktu. Sonra gidince bir anda, çok da garip bir hikayesi var... Üniversiteden mezun olduğu gün kutlamaya giderken bir otobüs kazası, haberi ilk önce benim almış olmam ve annemlerden saklıyor olmam... 'Birileri bizi almaya kadar bil ve söyleme' dediler bana. O söylememe sürecinde 5-6 saat benim beynim yandı. Bir şey oldu ve ben eski ben olmadım hiçbir zaman. Çok neşeli, hala öyle görürsün beni, ama aslında içim öyle değil. Dışarıya vurduğum neşedir ama hüzünlü adamımdır ben. Eskiden hüzün nedir bilmezdim. Giderek de arttı bu, seneler geçtikte ağırlaştı. Üstüne hemen babamı kaybettim, sonra annemi şimdi kaybettim. Annemi kaybettiğimde ağabeyimle vedalaşabildim. Ağabeyimi anmadığım bir gece olmazken, annemi kaybettiğimde bunu da şimdi izleyenler bilmez, annemi canlı olarak en son sen gördün. Sağ olsun Ayvalık'taydı, Armağan'a telefon ettim 'Ne olur hastaneye git' diye. Hep yanındaydı, teşekkür ederim onun için de... Şimdi de anne sendromu var.' 'Ölüyorum, Bu Kadar Hayat' Arolat, arkadaşının evinde tek kaldığı sırada yemekten dolayı boğulma tehlikesi atlattığını ve o an yaşadıklarını da şöyle anlatmıştı: 'Çeşme'de arkadaşımın evinde kalıyorum. Onlar İstanbul'a döndüler, ben tek başımayım. Bana da not yazmış 'Metin lokma et yaptım buzdolabında, yersin' diye. Bir güzel buzdolabını açtım, büyük bir parça aldım. Hani o kopmaz ya çiğnersin, yutmaya çalışıyorum. Et geldi burada bir yere takıldı. Nefesin gramı yok. Bir panik yaşadım, ilk önce su içmeye çalıştım, burnumdan falan çıktı, tıkandı. Ne yapacağım? Elimi soktum, değdi oradaki şeye ama tutamıyorum. Dedim ki 'Ölüyorum, bu kadar hayat', yere düştüm. Gözümü açtım, havuz var. 'Keşke havuza atlasaydım, belki su kurtarırdı' dedim. Giderek havuz uzaklaştı, bir beyazlar uçuşmaya başladı. Son anda 'Ölüyorum' diye düşünmedim, şunu düşündüm: Beni burada bulacaklar elalemin evinde. O ara annem yaşıyordu, annem şimdi ikinci evladını kaybediyor olacak, çok üzülecek. Üstümde başımda ne var? Burada mı ölecek mişim? Hayatı düşünüyorsun da gerçekten böyle bir yüzleşme gibi... Her şey gitti, uzaklaştı... Diyorum ki içimden 'Günler sonra gelecekler beni burada kokmuş bulurlar artık' diye. Filmlerde olur ya adrenalin bir şey yapıyor seni. Bir anda flaş yakması gibi bir şey oldu. Gittim ama, bilincim de gitti... Bir güç verdi Allah, o kadar uğraştım çıkarmaya falan olmadı, buramda bir titreşim yapmaya başladım. Belki de şarkıcılık ve diyafram kullanma bu işe yarıyordu hayatımdaki amacı buydu. Tık yaptı orası ve o yerinden oynadı çıktı. Hayatımın en güzel nefesini aldım' 'Hayatta En Mutlu Olduğum Yer Sahne' Armağan Çağlayan ile Metin Arolat arasında şu diyalog geçmişti: Armağan Çağlayan: Ne kadar çok çalışıyorsun, maşallah. Görüyorum hep sahnede. Çok mutlu karmaşa seni sahnede. Metin Arolat: Evet, çok mutluyum sahnede. Armağan Çağlayan: Hayatta en mutlu olduğun yer kamera arkası, sahne mi Metin? Metin Arolat: Sahne... Sahneye çıktığımda bir şey oluyor, o enerji çok güzel. Haftanın 4-5 günü sahne yapar olduk artık. O enerji yaşama tutunma. Metin Arolat'ın Zor Hayatı Metin Arolat, yıllar önce ise Armağan Çağlayan'ın YouTube kanalında hakkında bilinmeyenleri anlatmıştı. Ünlü şarkıcı, ağabeyi Demir Arolat'ın ölümünün kendisi için büyük bir travma olduğunu dile getirmişti. Arolat, şöyle konuşmuştu: 'Hala da her gece konuşmadan uyuyamam ağabeyimle. Çünkü benim bildiğim o yaşa kadar ben şımarık bir kardeştim, geç de doğmuşum. Ağabeyim üniversitede okuyordu, ben üniversiteye yeni başlamıştım' Ağabeyinin ölüm haberini nasıl aldığından da bahseden şarkıcı, sözlerini şöyle sürdürmüştü: 'Ben o zaman Ayvalık'ta yazlıktayım anne ve babamla. Komşumuz geldi, niye geldiğini bile anlamadım. 'Abin kaza geçirdi' dedi bana. Ben şöyle algıladım, abimin öğrenci evinde raf vardı, o mu düştü de parmağını yaraladı diye. 'Annen de yanında değil, eve gitsen olur mu' dedi. Eve gittim, radyodan babam dinliyor. Bir kaza haberi, isimler okunuyor. 'Ne oldu' baba dedim, 'Demir kaza geçirmiş' dedi. Ama hala ölüm yok ya hayatımızda hiç düşünmüyorsun. Tam ne olduğunu idrak ederken alt komşudan 'Metin ablan arıyor' dediler. Gittim telefonu açtım. Ablam feryat figan 'Babama sakın belli etme, Demir öldü' dedi. Babama belli etmeyeyim ama. İdolüm ya, o anda yine beynim uyuşuk. Babama belli etmemem lazım, babam da o zaman rahatsızdı' 6 Ay Evden Çıkmadı O dönemde intihar ettiğine dair basında yer alan haberlere ilişkin de konuşan Arolat, şunları söylemişti: 'İntihar değil, depresyona girdim tabii ki. Ağabeyimi, babamı arka arkaya kaybettiğim dönemleri hala üstümden atamadım. Depresyon dediğim oydu. Bayağı kendimi kapadım. Altı ay evden çıkmadım, altı ay tıraş olmadım, duş almadım. Ve bunu anneme de fark ettirmek istemedim. İntihar değil, artık benim tedavi olmam gerektiği için Lape'ye yatırıldım arkadaşlarım tarafımdan. O zamanlar kopmaya başlamıştım. Telefonu açmıyordum, duvarlara bakıyordum. Depresyon garip bir şey. 10-15 gün yattım'