Unutulmaz Yeşilçam güldürü klasikleri deyince akla gelen ilk örneklerden biridir Süt Kardeşler. Belki yüzlerce kez TV'de rast gelmiş ve yine de hiç bıkmadan, usanmadan, kahkahalarla izlemişizdir. Şaban'a, Ramazan'a, Hüsamettin'e gözümüzden yaş gelene dek gülmüş; Gulyabani denen canavardan tırsmışızdır muhakkak. Bu yüzdendir ki, dönüp dolaşıp sıkılmadan izlenen filmlerin izleyiciyle arasında kurduğu bir samimiyet bağı olduğunu düşünür dururum hep. Belki filmde geçen birçok şey çok saçmadır ya da filmin, üzerine saatlerce konuşulacak bir sanatsal değeri yoktur; ama kurduğu bu güçlü samimiyet bağı onu en değerlilerden biri yapmaya yeter de artar bile.