SERKAN KORKMAZ - TARİHİ FİNAL
Mostafa Mohamed geç de olsa onbirde yer buldu ve gollerini attı. Hep söyledim; "Galatasaray'ın birinci golcüsü Mohamed" diye ama onu esasen Marsilya'da sahada bekliyordum. İki deneyimli isim; Feghouli ve Babel de aynı anda sahadaydı. Bu tercihler sadece bir rotasyon tezahürü değildi sanki. Fatih hoca bu üçlüye "lig sonuncusuyla oynayacağımız bu maçı kazandırın da birlikte temiz bir sayfa açalım" diyordu adeta.
Rize'nin Fin golcüsü Joel'in iki golüyle 2-1 yenik duruma düşülmesiyle bir anda sarı-kırmızıların psikolojisi darmadağın oldu. Misal; "top çıktı, çıkmadı" itirazından sarı kart gören Muslera, yine vahim bir hataya imza atarak, topa sinirle vurduğunda neredeyse ikinci sarı karttan atılıyordu. Uruguaylı için -çok geç olmadan- profesyonel destek şart bence. Onun bile kredisi "sınırsız" değil artık.
Taylan ile Berkan'ın Marsilya'da birlikte oynamaları ne kadar doğruysa, Rize'de oynamaları o denli yanlıştı. İlk yarı rakibin kaleyi tutan iki şutu ve iki de golü vardı. Ev sahibinin ikinci golünden önce Berkan'a yapılan faulün es geçildiğini düşünüyorum. Sarı-kırmızılılar, lig sonuncusu ile oynarken, hakemler baskı altındayken ve iki takımın arası bu denli gerginken, işi VAR'a, hakemin inisiyatifine bırakmayacak bir performans sergileyebilmeliydi.
Avrupa yorgunluğu, rotasyon, yağmur, hakem vb. bahaneler şu kadronun arkasına sığınılamayacak kadar küçük detaylar. 46'ncı dakikada Ömer ve Halil girip, Van Aanholt ve Taylan çıkınca formasyon 4-2-4'e döndü. Galatasaray titreyip kendine gelmişti. Çok net pozisyonlar aradı ardına kaçarken, son dakikalar maçı izleyen herkes için büyük gerilime sahne oldu.
Hele hele; Berkan'ın kırmızı kart gördüğü pozisyonda Boldrin penaltıyı auta atmasının ardından kalan dakikalarda maç tüm ülkeye büyük gerilim pompaladı. Son saniyede galibiyete çok yaklaşan Rize yıllarca tartışılacak bir golle Galatasaray'a boyun eğdi. Maçın finali futbol tarihimizin en şok finallerinden birine sahne oldu. Öyle ki; yıllarca konuşulacak.
LEVENT TÜZEMEN - DIAGNE'YE GÜVENİN
Galatasaray, 5. dakikada öne geçtiği lig sonuncusu Rizespor'dan 8 dakika içinde arka arkaya 2 gol yiyorsa ve Muslera ile Berkan'ın ortaklaşa yaptığı pas hatası sonucu Rize kazandığı penaltıyı Boldrin ile dışarı atıyorsa ve 100. dakikada Diagne'nin hazırladığı pozisyon sonrası Morutan'ın attığı golle 3 puan kazanılıyorsa bu durum ancak Napolyon'un şu sözüyle anlatılır: "Şansı olanın horozu da yumurtlar."
Galatasaray'ın kazanmasına rağmen deplasmanlardaki tutum ve dengesiz oyunlarının bence temel nedenleri var:
1- Oyuncuların kalitesi maçı tutmaya, kontrol etmeye ve oyuna hakim olmaya yetmiyor.
2- Galatasaray'ın taktik anlayışında ciddi bir eksiklik var. Çünkü oyuncular sık pas ve pozisyon hatası yapıyor.
3- Fatih Terim'in rotasyona dayalı tercih ettiği oyuncular maalesef takım uyumuna ayak uyduramıyor.
4- Eğer Galatasaray pozisyona giriyor ve final vuruşlarında golü atamıyorsa oyuncu becerisinde sorun vardır.
5- İki gol atmasına rağmen Mustafa'nın kaçırdığı kolay goller santrfor kimliğiyle bağdaşmıyor. Özellikle müthiş tekniğine, kolay adam geçme becerisine ve üstelik vücudunu akıllı kullanmasına rağmen son vuruşlarında isabetli olamıyor.
6- Berkan çok çalışan ve çok koşan bir oyuncu. Ancak futbol aklı orta alanı yönetmeye yetmiyor. Sadece sol ayağını kullanıyor, rakiple girdiği ikili mücadeleleri kazanamıyor. Çok top kaybı yapıyor ve en önemlisi final pası atamadığı gibi isabetli şut da kullanamıyor. Gol atmayan orta saha oyuncusu olmaz.
7- Her maçta rakip oyuncular en ufak temasta abartılı davranıp faul alıyor. Galatasaraylı oyuncular dirsek yiyor, itiliyor, darbeye maruz kalıyor ve hepsi "Kibarsaray" oyuncusu gibi sessiz kalıyor. Fatih Terim'e bir uyarım var; Diagne'ye güven ve daha fazla forma şansı ver. Oyuna da bu kadar geç girmemeli.