HATIRLAMAK İSTEMİYOR
Eşiyle birlikte mutlu bir hayat süren ve 2 oğlu dünyaya gelen Aslan, yaşama sımsıkı sarıldı. Eminpaşa Mahallesi'nde babadan kalma derme çatma bir evde ailesiyle hayatını sürdüren azimli adam, 5 yılda yaşadığı acıları, sıkıntıları birkaç cümleye sığdırmaya çalıştı: "O günü hatırlamak bile istemiyorum.
Sabah, görevliydik. Üzerimize doğru koşarak gelen biri, 'Kaçın bomba patlayacak' dedi. Ne olduğunu anlamadık. Kendime geldiğimde hastanedeydim. Aylarca hastanede yattım."
EVLAT SESİ EN İYİ İLAÇ
Bir gün hastanede yatarken telefon geldi. Bir ses, durmadan ağlıyordu. Bu, yeni doğan oğlumun sesiydi. Oğlum Abdülkadir, ben hastanedeyken doğmuştu. Gözlerim görmüyordu. Ama oğlumun sesini duyunca bütün acılarımı unuttum. Ailem olmasaydı yaşamam mümkün değildi. Ne göz, ne ayak, ne el var, yatağa bağlısınız. Oysa şimdi hiçbir şeye aldırmıyorum. Yürüyemesem de çocuklarıma babalık edeceğimi biliyorum. Bazıları, kendini patlatan teröristleri anıyor ama bizim sesimizi kimse duymuyor.
Terör mağdurlarını unutmayın.