TAYİNİNE 1 AY KALA
İlk kütüphaneyi Ankara'da kurmaya karar verdiler. Ancak bunun için Dündar'ın Ankara'ya tayinini bekliyorlardı. Dündar, "Ankara'ya tayinim çıksın, o zaman açarız kütüphaneyi" dedi. Tayininin çıkmasına bir ay kala özel harekât polisi Muhammet Ali Mevlüt Dündar, 28 Haziran 2017'de Hakkâri'de şehit düştü. Hakkâri'ye 35 kilometre uzaklıktaki Çukurca kırsalında güvenlik güçleri bir grup PKK'lı teröristle karşılaştı. Çıkan çatışmada 25 yaşındaki Dündar şehit düştü. Dündar'ın şehit olduğunu öğrenen Merve Nur Ökten, büyük üzüntü yaşadı. Uzun süre kendisine gelemeyen genç kız, "Ağabeyim" dediği Dündar'ın hayalini yarım bırakmak istemedi. Erzurum'da yaşayan ve üniversiteye hazırlanan 24 yaşındaki Merve Nur Ökten, Dündar'ın ölümünden yaklaşık 1 yıl sonra ailesiyle görüşüp, gerekli izinleri aldıktan sonra Erzurum'da ilk kütüphaneyi kurdu.
İLK KÜTÜPHANEYE İSMİNİ VERDİ
Genç kız, Mustafa Kemal İlk ve Ortaokulu'nda kurduğu ilk şehit kütüphanesine "Muhammet Ali Mevlüt Dündar" adını verdi. Genç kız daha sonra arkadaşlarının da yardımıyla sosyal medya üzerinden tekrar kitap toplamaya başladı. Merve Nur, topladığı kitapların bir bölümünü Türkiye genelinde açılan bazı kütüphanelere gönderirken, bir bölümüyle de 2019'da Erzurum'da 3 kütüphane daha kurdu. Genç kız, bu kütüphanelere şehitlerin isimlerini verdi. Merve Nur, Erzurum'da 16 Ocak 2019'da Mehmetçik Okulu'nda kurduğu kütüphaneye Şehit Kubilay Karaman ve Şehit Yunus Çelebi'nin isimlerini verirken, 9 Temmuz 2019 Erzurum Adnan Menderes Anadolu Lisesi'nde kurduğu kütüphaneye ise Şehit Aykut Kazar'ın ismini verdi. 20 Eylül 2019'da yine Erzurum'daki Şehit Murat Ellik İlkokulu'ndaki kütüphaneye de Şehit Murat Ellik'in ismi verildi.
'BU HAYALİN PEŞİNDEN GİDECEĞİM'
Merve Nur Ökten, SABAH'a açıklamalarda bulundu. Ökten, "Muhammet Ali Mevlüt Dündar, benim abimdi" dedi ve ekledi: "Polis olmak istiyordum. Kendisiyle sosyal medyadan tanışmıştık. Çok güzel bir arkadaşlık kurduk. İkimiz de kitaplara çok düşkündük. Sürekli kitaplardan konuşurduk. Görev yaptığı yerde hainlerin saldırıları sonucu bir çok arkadaşı şehit oldu. Şehit olan arkadaşlarının adını yaşatmak istiyordu. Birlikte yola koyulduk. Kitaplar istedik. Okullarla görüştük. İzinlerimizi aldık. Ankara'ya tayin olduğunda ilk kütüphanemizi, abimin bir şehit arkadaşının adına açacaktık ama nasip olmadı. Kendisi bu hayallerine kavuşamadan şehadet şerbeti içti. Ben çok zor zamanlar geçirdim. Abimin yarım kalan hayalini devam ettirmek için canla başla çalıştım. Tamamen gönüllü olarak arkadaşlarımla birlikte, şehit kütüphaneleri kurmaya başladık. İlk kütüphaneye de abimin ismini verdik. Bundan sonrada hayatım boyunca bu hayalin peşinden gideceğim."
