Sabah Gazetesi yazarı Hilal Kaplan'ın bugünkü köşe yazısı şöyle:
Meral Akşener: "Radyo AK Parti. Bir düğmesini Bahçeli çeviriyor, diğerini Perinçek."
Ahmet Davutoğlu: "Vasisi Bahçeli, rota çizeni Perinçek olan vesayet rejiminde Erdoğan'a sözcülük kalmıştır."
Ali Babacan: "Küçüğün küçüğü ortağın rotasını çizdiği gemiye biz zaten hiç binmedik."
Bunlar birkaç ay içinde muhalefet liderlerinin yaptığı açıklamalar. Bir de senelerdir FETÖ'cülerin yaptığı açıklamalara bakalım.
Sene 2017... FETÖ firarisi Tarık Toros'un paylaşımı şöyle: "Bahçeli Erdoğan'ı, Erdoğan Perinçek'i sineye çekiyor. Acaba neden?"
Geçen sene, Emre Uslu da şöyle demiş: "Türkiye 2002-2012 yılları arasında ekonomide, AB reformları ve demokraside iyi giderken, 2013 sonrasında Erdoğan çark edip Ergenekon, Perinçek ve Bahçeli ile anlaşınca ülke batıyorsa sorun nerde?"
Sonra FETÖ'den sufle alıyorsunuz deyince, biz kötü oluyoruz! Muhalefet, FETÖ'nün yıllardır dile getirdiği savları bugün kendi sözleriymiş gibi tekrar ediyorsa, ne diyelim? Üstelik Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı bir vesayetin yönettiği tezi, FETÖ'cülerin 17-25 Aralık'tan beri "Dar bir oligarşik kadro, Erdoğan'ı yönetiyor" şeklinde dile getirdiği bir iftiradır. O iftiraya en güzel cevabı Erdoğan, 15 Temmuz'da canını ortaya koyarak ve "Milletin gücünün üzerinde bir güç tanımadım" diye halkı sokaklara çağırarak vermiştir.
Mavi Vatan'dan Libya'ya, Dağlık Karabağ'dan Suriye'ye ABD'nin ve "küçük ortak"ları Fransa ile Yunanistan'ın tezlerini savunan muhalefetin rahatsızlığı, tüm bu alanlarda ülkemizin başarı göstermesi midir? Mavi Vatan'a sahip çıkmak, Dağlık Karabağ'ın özgürleşmesini desteklemek, Libya üzerinden Doğu Akdeniz'deki egemenlik haklarımızı savunmak, Suriye'den YPG'yi temizlemek, bu ülkeyi seven herkesin ortak amacı olması gerekmez mi? Bir "duygudaşlık" veya birlik aranıyorsa, bu noktalarda olması gerekmez mi? Bunlar bizim asgari değil, "azami müştereklerimiz" olmalı, değil mi?
YAZININ TAMAMI İÇİN TIKLAYIN