İşte Engin Ardıç'ın yazısından bir bölüm:
Eskiden bayrağa sararlardı...
O zamanlar kimse sesini çıkarmazdı.
Bayrağa sarıp zincire vururlardı, askerler gelip kurtarırlardı.
"Bilmemnerenin kurtuluş günü" müsameresi...
Kızı mıncıklamak için de mükemmel bir fırsat oluyordu.
Bu arada "mülki erkân" da konuşmalar yapardı.
Ege'de Yunan neyse ne de, doğuda Ermeni işgalinden kurtuluş günleri için "temsili olarak öldürülecek" Ermeni bulunamıyordu...
Oralarda Ermeni bırakmadığımız için değil, hiçbir kasaba delikanlısı Ermeni rolünde sahne almak istemediği için!
Sonunda Ermenistan'dan ücreti mukabilinde "hakiki Ermeni" getirttiler!
Komünizmden yeni kurtulmuş, işsizlikten ve parasızlıktan kırılan Ermeniler'e de ilaç gibi geldi.
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ!
