O gün Sincar'dan kaçarak Duhok'a geçen Rewşe nine ve ailesinin evden uzak kamp hayatı yıllardır sürüyor.
Önceleri sabahları hiçbir destek almadan kampın içinde küçük adımlarla yürüyüş yapabildiğini ve dostlarını ziyaret edebildiğini söyleyen Rewşe nine, gözlerini kaybettiği için artık tek başına hareket edemiyor.
PKK nedeniyle yurduna dönemeyen ve zorlu kamp koşullarına katlanmak zorunda kalan Rewşe nine, "Sağlığım birkaç yıl öncesine kadar iyiydi. Kamptaki zorlu şartlar nedeniyle sağlığımı da kaybettim." dedi.
"SİNCAR'I ÇOK ÖZLÜYORUM"
Yaşlı kadının yanından ayırmadığı radyosu ve elinden düşürmediği tespihi dikkatlerden kaçmıyor.
Evine dönme konusunda elinden bir şey gelmeyen Rewşe nine, "Sincar'ı çok özlüyorum. Kamp şartları beni çok yoruyor. Sincar'ın normalleşmesini ve ailemle toprağıma dönmeyi diliyorum. Özlemimi radyo dinleyerek bir nebze de olsa gidermeye çalışıyorum." diye konuştu.
ÖMRÜ BOYUNCA İLAÇ KULLANMAMIŞ
Rewşe nine, 9 yıldır çileli kamp hayatına tahammül etmek zorunda kalsa da sağlığına dikkat etmeyi ihmal etmiyor.
Bir asrı çoktan devirdiği ömründe hiç ilaç kullanmamış, saçlarını boyamamış ve yüzüne herhangi bir makyaj malzemesi sürmemiş. Genç kızlar gibi saçlarını örerek adeta yıllara ve asırlara meydan okuyor.
Rewşe nineye bakan torunu Kasım da büyükannesinin özellikle DEAŞ'tan önce Sincar'da gayet dinç olduğunu, evi çekip çevirip hayvanları beslediğini anlattı.
Kasım, büyükannesinin bir an önce Sincar'a dönme hayaliyle yaşadığını söyledi.