Şeyh Casim'den oğlu Abdullah’a Osmanlı ile işbirliği çağrısı | Muhteşem Osmanlı

Körfez ülkesi Katar, 16. Yüzyıl'dan Birinci Dünya Savaşı'na kadar Osmanlı İmparatorluğu'nun bir parçasıydı. Katar'ın başkenti Doha'nın Osmanlı dönemindeki adı "Kal'atü't-Türk" idi. Yani "Türk Garnizonu" olarak bilinirdi. Osmanlı askerleri, savaşın ağır şartlarına rağmen 1916 yılına kadar Katar'da kaldı. Katar, Osmanlı Devleti'nin bir ilçesi idi, İstanbul'dan gönderilen kaymakamlar tarafından idare edilirdi. Bölgedeki asıl hadiseler 1770'li senelerde çıktı. O günlerde, Arabistan'ın ortasındaki bölgelerde yaşayan Beni Temîm Kabilesi, Katar taraflarına göç etti ve bu kabileye mensup Sânî ailesi zamanla bölgede güç kazandı. Katar'da şimdi iktidarda bulunan el-Sânî Hanedanı bu şekilde doğdu. Aile, 1860'lardan itibaren Katar'da söz sahibi olmaya başladı...

Katar, yüzyıllarca Osmanlı'nın bir ilçesiydi. İstanbul'dan gönderilen kaymakamlar tarafından yönetilirdi.
İNGİLİZLER'E DİRENDİLER
El-Sani ailesi, İngilizler'in tüm baskılarına direndi. Şeyh Temim'in büyük dedesi Muhammed Al Sani ve oğlu modern Katar'ın kurucusu olan Casim (Kasım) Al Sani, Osmanlı'ya ihanet etmedi. Türkler'le işbirliği yapmayı tercih etti. Bu birliktelik de onlara bölgede yaşanan kabile çekişmeleri ve rekabetlere rağmen Katar yarımadasında tam bir egemenlik kurma imkanı sağladı. Suudi Arabistan'ın kuruluşuna giden süreçte ise Abdulaziz bin Suud, Katar'ı da kendi nüfuzuna almak sevdasındaydı. Bu yüzden Katar Emiri Şeyh Casim oğlu Abdullah'a "Osmanlı askerlerini asla Katar'dan çıkarmama" vasiyetinde bulunduğu kayıtlarda vardır.

Şeyh Temim'in büyük dedesi Al Sani, Osmanlı'nın sözünden çıkmıyordu.

BÜLENT ERANDAÇ'IN KALEMİNDEN MUHTEŞEM OSMANLI -10
-BİTTİ-