İlginç bir konuğum vardı. Babası ilkokuldayken onları terk etmişti. Aslında doğum günümden bir hafta sonra. 8 yaşında evin erkeği olduğunu söylüyordu. Geçenlerde babası aramış ve kendisini affetmesini istemiş. "Ne yapmalıyım?" diye sordu. "Cevabı basit" dedim. Kendisini dinleyecekti. Geçmişi unutmayacaktı ama kinle, nefretle bir ömür boyu geçirmenin ağır bir yük olduğunu söyledim. Mantıklı geldi. Babasını bir derece affedeceğini söyledi. Elbette hiç yaşanmamış gibi davranmak zordu. Bunu ondan istemedim. Aile kavramı çok önemlidir. Hata yapan baba da olsa tamamen silmek doğru değildi. Geçenlerde tesadüfen karşılaştım. Merak ettim ve sordum. İlişkileri 10 üzerinden 6 olduğunu söyledi. Eğer onu yok saysaydı, bugün daha mutsuz olurdu. Bunu çok iyi biliyorum.
İLİŞKİ TERAPİSTİ/ MARY G. BARRET
