Osmanlı döneminde isim yapmış ve hastaların şifa bulmak için akın akın kapısına gittikleri cerrahlar vardı. 17. yüzyılın en meşhur cerrahları Üsküdar'da oturan Gazi oğlu Deniz ve eşi Saliha Hatun'du. Mora, Tırhala, Tırnova, İnegöl, Trabzon, Erzurum, Sakız, Arapgir gibi imparatorluğun çok faklı yerlerinden hastalar, şifa bulmak için Üsküdar'a gelip ameliyat olmuşlardı.
Kardiyoloji uzmanı Dr. Ekrem Karakaya'nın Konya'da görev yaptığı hastanede uğradığı silahlı saldırı sonucu hayatını kaybetmesinin ardından doktor-hasta ilişkisinin Osmanlı döneminde nasıl olduğuyla ilgili "Eskiden cerrahların kapısında sırar girerdik şimdi öldürüyoruz" başlığıyla bir yazı kaleme alan Tarihçi-Yazar Erhan Afyoncu, 'ölürsem doktorumdan hesap sormayın' şeklinde beyanların yer aldığını örneklerle anlattı.
İşte Afyoncu'nun bugünkü yazısı;
Son zamanlarda sağlık çalışanlarının bilhassa doktorların çalışma şartlarını ve haklarını ihtiva eden yasal düzenlemeler gerçekleştiriliyor. Bu düzenlemelerin biri de teşhis ve tedavi süresince olan doktor kaynaklı hataların tazmini ve cezası hususunu oluşturan 'malpraktis' davaları. Geçmişte de hekim-hasta ilişkileri ve cezai müeyyideler hemen her medeniyette var olan birtakım kurallara bağlanmıştı. Bizim tarihimizde tedavi sonuçlarından dolayı hasta yakınlarından zarar görmek ya da ceza almak istemeyen cerrahların hastalarıyla yaptığı rıza senetleri vardır. Osmanlı dönemi mahkeme kayıtlarında ayak kesilmesi, mesanedeki taşın aldırılması, fıtık ameliyatı, vücuttaki bir urun alınması gibi cerrahi operasyonlar için cerrahla hasta veya hasta yakını arasında ameliyata izin verilmesi ve ödenecek ücretle ilgili yapılmış birçok antlaşmanın belgesi vardır. Bu konuyla ilgili Halil Sahillioğlu, Fethi Gedikli, Osman Çetin, Mustafa Akkaya ile Coşkun Yılmaz-Necdet Yılmaz'ın araştırmaları vardır.