Aşkale'de 8 Ağustos 2003'te saat 10.00 sıralarında çimento fabrikası tarafından işletilen kömür madeninde grizu patlaması meydana geldi. Patlamada göçük altında kalan 7 işçi hayatını kaybetti, işçilerden Zafer Ateş sağ olarak kurtarıldı.
Yerin 550 metre derinliğinden kurtulup, hayata tutunan evli ve 3 çocuk babası Zafer Ateş, DHA'ya konuştu. Ateş, hala o kabus dolu günlerin acısını çektiğini, yaşanan acının hiç dinmediğini ve dinmeyeceğini söyledi.
"O SES İLE METRELERCE UZAĞA FIRLADIM"
Facianın meydana geldiği gün 58 günlük işçi olduğunu ve maden ocağına girip, mesai arkadaşları ile çalışmaya başladığını belirten Ateş, "Bizim, 8 kişinin bulunduğu alanda bir patlama oldu. O ses ile metrelerce uzağa fırladım. Kanlar içinde kalmış, kulağım kopmuştu. Kafatasımda ise birçok kırık vardı.
Patlamanın yaşandığı yerde toplam 8 kişi vardı. Kısa bir baygınlığın ardından kendime geldim ve diğerlerine seslendim. Hiçbirinden ses gelmedi. Yanımızdaki aydınlatmalar da söndü. İçerisi karanlıktı, sonra bayılmışım. Kendime geldiğimde bana müdahale ediyorlardı.
Uzun bir süre tedavi gördüm. Kopan kulağımı yerine diktiler. Yüzümdeki yanık izleriyse, o günün kötü hatırası olarak kaldı. Kurtulmam bir mucizeydi. Allah, kimseye böyle bir afet yaşatmasın" dedi.
"UNUTMAK MÜMKÜN DEĞİL"
Ölen mesai arkadaşlarına çok üzüldüğünü anlatan Ateş, "Bunun acısı bitmiyor, unutmak ise mümkün değil. Kazadan sonra 4 kez ameliyat oldum. 9 yıl sonra bayılma hastalığına yakalandım. Yıllardır ilaç kullanıyorum. Yaşamını yitiren arkadaşlarımın çocuklarını görünce, evlatlarımın elini bırakıyorum.
Öyle zamanlar oluyor ki; kurtulduğuna sevinemiyorsun. Soma ve Bartın facialarını sabaha kadar ailemden gizli ağlayarak, televizyondan izledim. Bu acının tarifi yok" diye konuştu. Ataş, maden facialarının son bulmasını dileyerek, "Allah, o günleri kimseye yaşatmasın. Umarım bu son olur" dedi.
Zafer Ateş'in çocukları Semanur Ateş (14), Ahmet Ateş (11) ve Fatmanur Ateş (10) ise her maden kazasında babalarının yaşadığı o acıyı hatırladıklarını dile getirdi.