Çapulculara, lezbiyen, gay, biseksüel, travesti, transeksüel desteği de geldi.
Onlar da Taksim'de toplandılar; adına "Onur Yürüyüşü" verdikleri bir eylem düzenlediler. "Her yer Taksim, her yerde direniş" sloganları attılar.
Eylemciler, herhalde artık kendilerini daha güçlü hissediyorlardır!
Üstelik, bu eyleme CHP Genel Başkan Yardımcısı Sazgin Tanrıkulu ile milletvekili Binnaz Toprak da destek verdi.
CHP'liler, çapulcular, gayler ve travestiler kol kola!
Söylediklerine bakılırsa, daha özgür bir Türkiye yaratacaklarmış. Bu eylemlerle "sokaklarda özgürlük şarkıları söyleyecekleri" günlere ulaşacakmışız.
Tabi ki CHP'nin desteği ile!
İşte CHP belini bu yüzden bir türlü doğrultamıyor. Vatandaş geceleri evine giderken, köşe başlarını tutan bu insanlarla karşılaşmamak için yol değiştiriyor.
Araçların camlarından kafasını uzatıp pazarlık yapan yarı çıplak, erkek-kadın karışımı travestilerle ilgili olarak çocuklarının "Bunlar kim?" sorularına verecek cevap bulamıyor. Belli yerlerdeki bayanlar, bunlar yüzünden akşamları sokağa çıkamıyor.
Ama, pek çok bölgemizde halkın kabusu haline gelen bu insanlarla CHP'li milletvekilleri yan yana!
Üstelik, "daha fazla özgürlük" diyorlar. Daha rahat hareket etmek istiyorlar. Gariptir, bu talepleri de CHP'den karşılık buluyor.
Türkiye'de her şey birbirine karışmış durumda...
Belli gruplar "özgürlük" adına kamu mallarına saldırıyor. Bazıları, yarasa misali geceleri sokağa çıkıp vatandaşı huzursuz ediyor. Kimisi "özgürlük" derken, batıdan gelen talepleri yerine getirmeyi marifet sayıyor. Cinsel sapkınlık içinde olanlar ise "onur" mitingleri düzenleyip "daha fazla" diyor.
Bu ülkede özgürlük sadece çoğunluğa ve sade vatandaşa haram!
Garip ve anlaşılmaz bir durumla karşı karşıyayız. Herkes bir yol tutturmuş gidiyor.
Ülke öyle bir hava estiriliyor ki... Travestiler bile "onur" mitingleri düzenleyip, itibar kazanacağını sanıyor! Dün gazetede bir haber gözüme çarptı.
Ankara'daki eylemleri kendi bakış açısı ile vatandaşa sunuyordu...
Gece saat 22:00 civarında "halkın" sokaklarda biriktiğini yazıyordu.
Eylemcilerin içlerinde pek çok çocuğun bulunduğundan bahsediyordu.
Kalabalıkların vuvuzellalar ile tencere ve tava çaldığını, ayrıca çeşitli sloganlar attığını ortaya koyuyordu.
Gazeteye göre, buraya kadar herhangi bir sıkıntı yoktu.
Sıkıntı, polis müdahalesi ile başlıyordu.
Polisin yaptığı müdahale, okuyucuya "polis şiddeti" ara başlığı ile sunuluyordu.
Oysa, polis müdahalesi en son noktaydı.
Gece yarısına doğru bazı insanlar sokağa çıkmışlardı. Kaç kişiydiler bilemiyorum.
Ama, tencere, tava, hatta vuvuzella çalarak halkı rahatsız etmişlerdi. Üstelik, bu eylem insanların dinlenmeye çalıştığı pazar gününün akşamı yapılıyordu. Muhtemelen çevrede bol miktarda çocuk ve hasta ile birlikte ertesi gün yapılacak önemli bir sınava hazırlananlar da vardı.
Ayrıca, önceki akşam Berat Kandili'ydi. İslam inanışına göre çok önemli bir gündü ve camilerde, evlerde ibadet edenler bulunuyordu.
Gazetenin yazdığına bakılırsa, eylemcilerin arasında çocuklar da yer alıyordu. Onları gece yarısı sokağa salanlar, kaba bir çocuk istismarı sergiliyordu.
Bunların hepsi suçtu...
Ayrıca, yine gazetenin haberine göre, o kalabalık, "Her yer Taksim, her yer direniş" sloganı atıyordu. Slogana bakılırsa, polisle çatışmak için sokağa çıkmıştı. Bu durumda ne yapması gerekiyordu polisin? Bu suçu seyretmesi, sessiz kalması ve huzurunu korumak için var olduğu evlerinde oturan masum insanların hakkını ve hukukunu hiçe sayması mı? Tabi ki değil. Dünyanın herhangi bir yerinde polis ne yapıyorsa, Türkiye'de de onu yapıyor. Kimse kusura bakmasın, ama burası Patagonya değil!