Onları bir günlüğüne koltuğa oturtmak yetmez.
Onların içinden geçenlerin önüne geçmeyelim.
Büyükleri yeteri kadar dinledik, biraz da çocuklar korosundan şarkılar dinleyelim.
Parklarına gökdelen dikilirken, ocaklarına incir ağacı diktirmeyelim.
Onlara aydınlık bir gelecek hazırlayalım.
Korkuyla değil, sevgiyle eğitilmelerine izin veren bir sistemin bekçisi olalım.
Kulaklarını çekelim onlara yapılan haksızlıkların.
Onların parasız eğitim hakkını ellerinden almayalım.
Eşitlikse eşitlik, haksa hak.
Onlara yapılan haksızlıkların cümlesini ateşe verelim.
Bugün 23 Nisan.
Büyükler olarak payımıza düşeni ödeyelim.
Nasılsa hayat alacaklarını tahsil ediyor hepimizden.
Bugün harcanan çocuklar, kendilerini harcayanların çocuklarıyla yarın karşı karşıya gelmeyecek mi?
Sokaklar kimsesiz çocuklarla dolu.
Evlerinden kaçmış, evlerinden kaçırılmış çocuklar.
Onları bulalım.
Onların sömürülmesine ve harcanmasına engel olalım.
Artık okullarda bile taciz edilen çocuklarımız var, soysuzlukların belini kıralım.
Onların hakkını yiyenlere zıkkımın kökünü yedirelim.
Haksızlıklar bütün çocukları yaralar.
O çocukların annelerini dövdürmeyelim.
Babalarını işten attırmayalım.
Kardeşlerine ayrımcılık yaptırmayalım.
Ve her şeyden önemlisi.
Onların ne sınav sorularını çaldıralım artık.
Ne yarınlarını.
Bugün 23 Nisan. "Mavi nurdan bir ırmak, gölgede bir salıncak" dünyasına götürelim onları.
Gerçekten bayramları varsa.