Sevgili Jale Abla, ben 21 yaşında genç bir kızım. Benim sorunum, ayrıldığım erkek arkadaşım. Mutlu bir şekilde beraberliğimiz sürerken, birden benimle konuşmamaya benden kaçmaya başladı. Bana tek bir açıklama bile yapmadı. Ve bende ondan ayrıldım. Sonradan arkadaşlarından duyduğum kadarıyla annesinin ciddi sağlık sorunu yüzünden bunalıma girmiş. Şimdi benimle tekrar barışmak istiyor. Ama bende ona karşı güvensizlik oluştu. Aslında bende barışmak istiyorum. Ancak, yine aynı sorunla karşılaşmaktan korkuyorum. İnsanın birlikte olduğu kişiyle arasında sırlar olmamalı. Benimle herşeyini paylaşmalıydı. Lütfen bana yardım et Jale Abla. Ona ikinci bir şans tanımalı mıyım? Çünkü hergün telefon açıp deliler gibi pişman olduğunu söylüyor.
Sevgili kızım, ortada güvensizlik yaşamanı gerektirecek bir sorun göremiyorum. Belli ki, bu çocuk sana deli gibi aşık. Kendini boş yere üzme. Bence mutlu olmalısın. Herkes zaman zaman kuşkular, endişeler, gelgitler yaşar. Ama, sen bu işi biraz abartmışsın. Sana gereken açıklamayı da yapmış. Annesinin sağlık sorunları yüzünden elini eteğini çektiğini belirtmiş. Sen şimdilik onu affet. Ama, eğer bundan sonra, içini gerçekten huzursuz eden bir durum hissedersen, duygularınla hareket edersin. Mutlu olmak için, kendi değerini bil ve boş yere kendini üzme. Bu konu kendini bukadar üzmene ve perişan etmene değer bir mevzu değil. Akıllı ve mantıklı hareket ettiğin zaman benim söylediklerimde haklı olduğumu anlayacaksın. Umarım her şey gönlünce olur. Sevgiler.