Ben 16 yaşında tutucu bir ailenin tek kızıyım. Ailem her şeye karşı.. Evimizde internet bile yok! Televizyon seyretmem yasak. Ders ders, kafayı yiyeceğim. Üstelik her şeye rağmen çok başarılı bir öğrenciyim... Neden bu kadar üstüme geliniyor bilmiyorum. Ev ev değil, sanki askeriye.. İnan ablacığım öyle bunaldım ki, okuldan başta hiç yüzüne bakmadığım bir çocukla şimdi beraberim. Bütün sıkıntımı onunla paylaşıp, biraz olsun, rahatlıyorum. Yanlış yapmak istemiyorum... Yardım et bana? Sevgili kızım, ailenin telaşlarını anlıyorum ve bazı konularda onlara hak veriyorum... Evet seni biraz fazla bunalttıklarının farkındayım ama kızım hayat öyle kötü ki, bunu anlaman şimdi mümkün değil. Ama sen yine de onların sözünden çıkma oldu mu! Okuldaki arkadaşlığını da şimdilik doğru bulmuyorum, çünkü bu yaşadığın bir kaçış. Sıkıldığın an her konuda lütfen bana yaz... Lütfen sadece bunaldığın için yanlışlar yapma! Bu bir hayat süreci. Kimi zaman sıkıcı, kimi zaman mutlu anların olur. En önemlisi ailenin yanında olman.
* * *
Kız arkadaşımla görüşmek istiyormuş!
Erkek arkadaşımla 1.5 yıldır çıkıyoruz. Oçok çapkın biri. Bir gün kız arkadaşımla biroyun oynadık. Arkadaşım sevgilimi aradı veçıkma teklif etti. O'da kabul etti. 2 gün sonra konuşurlarken telefonu ben aldım ve sesimi duyunca çok sinirlendi. Şimdi kız arkadaşımla görüşmek istiyormuş. Bu durumda kim hatalı ve ne yapmam gerek? Ebru Sevgili Ebru, ben de bunu anlamıyorum bir-likte olduğun kişiye çok çapkın diyorsun ve gü-venmeden çıkıyorsun. Böyle bir olayla karşıla-şınca da üzülüyorsun. Mutlu bir birliktelik şüp-helerle birlikte yürümez. Bu yüzden sen şimdideğil, en başta hatalısın. Onu denemekle bir şeykazanmadın. Karşındakine ve kendine güven-diğin zaman mutlu bir beraberlik kurabilirsin.
