MAÇ öncesi kafamdaki düşünce şuydu. Evet, City dünyanın en iyisiydi. Ama karşısında da onu en çok zorlayacak, oyun doğrularından en fazla uzaklaştıracak rakip vardı. İlk 45 düşündüğüm gibi geçti. Inter'in 3'lü savunması ve öndeki 5'li blok City'ye hiç alan vermedi. Darmian ve Dumfries sağı, Bastoni ve Di Marco ise sol koridoru nefes aldırmayacak şekilde kapattı. Buna bir de De Bruyne'nin sakatlığı eklenince City hiç üretemedi.
Ancak buna karşın Inter de tüm konsantrasyonu durdurmak üzerine oluşturduğu için 3. bölgede etkin olamadı.
Lautaro ve Dzeko çok yalnız kaldı. İkinci yarıda da bu görüntü değişmedi. City topun sahibiydi ama oyunu kontrol eden Inter'di. İki takım adına da üretkenliğin sınırlı olduğu maçlarda kilidi açan genelde sürpriz isimler olur. Yine bu senaryo gerçekleşti.
Inter savunması Haaland'a, Foden'a ve Bernardo'ya öylesine konsantreydi ki, yayda bomboş kalan Rodri'yi kimse fark edemedi. İspanyol yıldız özellikle son 3 ayda City adına tartışmasız 'x faktör' oldu.
Golden sonra Guardiola 4'lü savunmaya geçip skoru korumak istedi ve bir şekilde bunu başardı. Lukaku 3 metreden golü atabilse başka şeyler konuşuyor olabilirdik. City beklentinin altında kaldığı finali kazanarak tarihindeki ilk kupayı kaldırdı. Türkiye ve İstanbul da bu büyük organizasyonun altından büyük bir başarıyla kalktı.
"Inter savunması Haaland, Foden ve Bernardo'ya kilitlenince 'x faktör' Rodri'yi unuttu. City tarihi bir maçı kazandı..."
