SELDA hanım, benim hikayem 17 yaşında okulumu bırakıp amca oğluma kaçmakla başladı. Hemen kızımız oldu. Hiç istemiyordum. Bu yüzden hiçbir zaman anakız olamadık.
Daha sonra bir kızım oldu, en değerli varlığım. Derken eşim sekreteri ile ilişki kurdu, boşandık. Büyük kızım 2 evlilik yaptı, kocasından kalan evi satıp yedi.
Küçük kızım mesleğinde çok başarılı.
"Annemi kabul erecek bir erkek bulursam evlenirim" dedi, böyle biri çıkmadığı için de 'evde kaldı!' Yanlış anlamayın ama büyük kızıma karşı bütün duygularım bitmiş gibi. Sanki ben doğurmamış gibiyim. Son durum, ev kirasını bile veremiyor ama dilim varıp da "Bize taşın 3 kadın birlikte yaşar gideriz" diyemiyorum. Çünkü diğeri bu güne kadar bana baktı, canı çıktı, bir de ablasına mı bakacak?
Arkadaşlarımın çoğu öldü, kalanlar da soğuk davranıyor. Ama haklı değil miyim, küçük kızımı da korumak zorundayım. Rumuz; Zincirlikuyu
BARİ ONA ACIYIN
S.U. CEVAP; Siz göçüp gideceksiniz ve biricik yavrunuza can yoldaşı gerekecek. Fena mı olur, biri ev işi yemek yapar, diğeri para kazanır gül gibi geçinip giderler.
