TRABZONSPOR uzun yıllar sonra en huzurlu maçına çıkıyordu Şükrü Saraçoğlu'nda.
Hem puan farkının getirdiği rahatlık hem de sistemi oturmuş bir takımdı Trabzonspor.
Fenerbahçe ise bu karşılaşmaya çok fazla anlamlar yükledi. Sanki şampiyonluk maçına çıkıyor havası estirildi. Oysaki Fenerbahçe'nin sorunu düne özel değildi. Sadece o maçı kazanarak her şeyin düzeleceğine inanmak, kendini kandırmaktan öteye de gitmeyecekti.
Ayrıca, algıyı sahaya değil saha dışına çıkartarak camiaların yok yere gerilmesi kimseye fayda sağlamadı bugüne kadar, bundan sonra da sağlamayacaktı.
FARKLI OLABİLİRDİ
Dünyadaki herhangi bir maçta İrfancan'ın pozisyonuna kırmızı göstermeyecek hakem yoktur ama bizim ülkede böyleydi, göstermedi!
Faul dahi vermedi; VAR'a çağırılana kadar… Ne gariptir ki, Fenerbahçe hem maç öncesi hem de maçın devre arasında Zorbay Küçük'e yüklendi!
Her neyse… Bu kadar olayın içerisinde futbola dair de iki kelam edelim!
Trabzonspor, golü attıktan sonra topu ayağında tutarken, geçiş oyunlarıyla pozisyonlar buldu. Bunları değerlendirse maç çok farklı yerlere gidebilirdi. Fenerbahçe 'saha dışı faktörlere rağmen 10 kişi kaldığı müsabakada iyi mücadele etti. Maçın berabere bitmesi Bordo Mavililere sadece iki puan kaybettirdi ama Fenerbahçe'nin kaç sezondur devam eden sorunları yine çözülmedi! Bu maç bitti, şimdi yüzleşme vakti, öyle değil mi?
Son paragraf… Bu bir oyun!
Bizler bu oyunun güzel taraflarını konuşmak ve sahada kalmak istiyoruz. Oyun üzerinden intikam almaya çalışan ve camiaları kendi ikballeri için gerenleri de artık sahanın dışına davet ediyoruz.
Gerçekten yetti artık!
