Kripto para borsasında işlem hacmi 500 milyar dolar sınırında | 17 Kasım 2020 Bitcoin fiyatları

Paribu'nun "Dijital Varlık Regülasyonu: Çapraz Ülke Analizi" başlıklı çalışmasında, ABD'de Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu'nun (SEC) kripto para ihracıyla ilgili yaklaşımı şöyle anlatıldı: "SEC, ICO'ların (token ihracı) kesin ve tartışmasız bir şekilde aksi kanıtlanmadıkça menkul kıymet olduğunu düşünür. Bir şeyin menkul kıymet olarak nitelenip nitelenmeyeceğine karar vermek için Howey Testi'ni (1946) kullanarak ICO'ları test eder."

Bu kısaca iki soruyla özetlenebilir:
- Token bir yatırım olarak mı satılıyor?
Eğer alıcılar gelecekte kazanç veya fiyat artışı bekliyorsa veya token alıcıya bir çeşit kullanım değeri sağladığı için satın alınıyorsa bu sorunun cevabı, "Evet"tir.

- Değer yaratma süreci tek bir tarafa/partiye mi dayanıyor?

Bir değer yaratımı için tek bir tarafa/partiye dayanma, token'ı bir şirketin paydaşı olma haline eşitlerken (mutlaka hissedar olmak gerekmez), eğer token ekonomisinde değer yaratma süreci rastgele ve merkeziyetsiz ise o zaman token'ın bir menkul kıymet olarak düşünülme olasılığı daha azdır.
Bu iki soruya da cevap "Evet" ise, token yüksek olasılıkla bir menkul kıymettir. Fakat bu konuda SEC'in tam detaylı bir rehberi yoktur. Bu sebeple de hizmet olarak düzenlenmiş bir token'a menkul kıymet statüsü verilip verilmeyeceği kesin değildir.

Token'ların henüz bir ürün/hizmet bulundurmadan önce (kullanım değeri yaratma niyetinin daha ileride geliştirilmek üzere saklı tutulmasıyla) satıldığı durumlarda daha da fazla tartışma görülmektedir. Bu birçok ön ürün ICO'su için geçerlidir. Hizmet token'ları olarak dizayn edilebilirler, fakat ihraç sırasında bir yatırım sözleşmesi sunabilirler. Başka bir tartışma konusu da token'ın asıl doğasını önemsemeden onları bir yatırım olarak tutan token alıcılarıyla ilgilidir. Yatırım özellikleri taşımamak üzere başarılı bir şekilde oluşturulmuş hizmet token'ları bulunmasına rağmen sayıları oldukça azdır.

SEC "biçimden önce öz/özün önceliği" felsefesiyle hareket eder; komisyon, token'ların kullanılma amacından çok gerçekte nasıl kullanılıyor olduklarına bakar. Bu da birçok projenin menkul kıymet olarak sınıflandırılmasına yol açabilir; projeler başlangıçta token'ları bir hizmet olarak oluşturmuş olsalar bile. Bunun sebebi de ekonomik gerçekliğin, katılımcıların aslında kazanç beklentisiyle yatırım yapıyor olmasıdır. Token'larla ilgili olan bu karmakarışıklık göz önüne alındığında, ihraççılar arzlarını artık Regülasyon D, Regülasyon S, Regülasyon A+ ve Regülasyon Kitle Fonlaması gibi özel vakalar regülasyon çerçevesi kapsamında yapmayı tercih etmektedir. Bu, hizmet token'ı olarak yapılacak ilk halka arzları yönetmekten çok daha ucuz ve hızlı bir yöntemdir ve yasal riskleri de önemli ölçüde azaltır.