BÜYÜMÜŞ VE 'ABİ' OLMUŞ!
"Bir zamanlar bir ağaç varmış. Bu ağaç küçük bir çocukla ilgilenmeye başlamış. Ağaç küçük çocuğa ders de çalıştırıyormuş. Fakat acımasız zaman hızla geçiyormuş. Küçük çocuk artık çok büyümüş ve 'abi'olup başka şehre gitmiş. Ağaç yalnız başına kalmış. Küçük çocuk uzun süre gelmemiş. Tabii ağaç etkilenmiş ve onu görür görmez hemen, 'Haydi gel dallarımda sallan' demiş. Çocuk, 'Ben büyüdüm. Dediklerini yapamam. Bir davamız var. Üniversiteli talebelere burs verir misin?' demiş. Ağaç ise 'Param yok ama orman benim malım, istersen dallarımı kes ve onlara burs olarak ver' demiş. Ağaç hala onu seviyormuş. Ve o kesmiş birçok dalı, hiç sormadan, kuru mu yaş mı diye. Burs vermek için hepsini götürmüş. Sonra bir gün küçük çocuk geri gelmiş. Ağaç, 'Haydi gel saklambaç oynayalım' demiş. Çocuk ise 'Ben artık büyüdüm Sızıntı'ya abone olmam lazım. Bana biraz para verir misin?' diye karşılık vermiş. Ağaç da bunu kabul etmiş. Fakat bu sefer çocuk uzun bir süre ağacın yanına gitmemiş. Daha sonra gittiğinde çocuk artık yaşlı bir adammış. Ağaca 'Bana bir kayık verir misin hicret edeceğim başka ülkelere okul açacağım' demiş. Ağaç da 'O zaman benim gövdemi kes kayık yap git buralardan artık' demiş. Ağaç anlamış ki o artık bir dava adamı olmuş. Bu dava için ağaç kendini feda etmek istemiş. Sonra adam ağacı kesmiş ve kayık yapmak için götürmüş. Ağaç hala mutluymuş."