İşte Sabah Gazetesi yazarı Hilal Kaplan'ın "Günah çıkarma partisi" başlıklı yazısı
Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan. AK Parti sayesinde siyaset basamaklarını hızla yükselip, Bakanlık/Başbakanlık koltuğundan olunca dümen kırarak parti kuran iki isim. Ve elbette Babacan'ı yönlendiren ve muhalefetin 2023 cumhurbaşkanı adayı olmayı dört gözle bekleyen Abdullah Gül.
Bu üç ismin "koltuk gitti, dava bitti" tavrı dışında bir ortak yönü daha var. Siyaset sahnesindeki yerlerini AK Parti ve Cumhurbaşkanı Erdoğan'a borçlu olmalarından kaynaklı bir ortaklık aslında. Kendileri ile yapılan röportajlara bakın, ilk refleksleri aynı: AK Parti ile irtibatlı geçirdikleri yıllara dair günah çıkarmak.
Gezi mi? Kalbim protestocularda kaldı.
Darbe mi? Hükümetin yanlışları yüzünden.
Referandum mu? Bize soran olmadı.
"Barış" akademisyenleri? Hep itiraz ettim.
Cumhur İttifakı mı? Görmedim, duymadım, bilmedim.
Madem durum bu kadar vahimdi, Babacan neden partiden istifa için ta Temmuz 2019'u bekledi? Ya da "AK Parti büyük bir davanın adıdır. Eğer bir gün bu davaya ihanet edersem yüzüme tükürün" diyen Davutoğlu neden Eylül 2019'u bekledi?
Söyleyeyim: Çünkü son ana dek Erdoğan'ın partiden izole edilmesi gibi bir ihtimalin gün yüzüne çıkmasını beklediler. Umduklarını bulamayınca da "belki şehre bir ara rejim gelir, biz de payımızı alırız" düşüncesiyle kendi partilerini kurdular.
Ama kimse partilerin adlarını da programlarını da bilmiyor. Zira tek alamet-i farikaları Erdoğan'a ayrı bir muhalefet bloğu oluşturma ihtimalleri ve bu ihtimale sevdalı diğer muhalefet partileri...
O yüzden benden size bir kolaylık olsun: Babacan'ın partisi, Davutoğlu'nun partisi diyerek kendinizi yormayın. "Günah çıkarma partisi" deyin, anlaşılır. Zaten yok birbirlerinden farkları...
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN