CANIM ÖĞRETMENİM!
Bilmezdim okuttun dönmez dilimi,
Yazar eyledin sen tutmaz elimi
Bize mi adadın öğretmenim kendini,
Canım öğretmenim ilimden bir gömleksin.
Koruyup gözetip sakındın gözünde,
İçime sevgi dolduran gülen yüzünde,
Yıkılmaz bir çınarsın sen özünle,
Canım öğretmenim içimde bir yüreksin.
Bizim başarımızdı bütün emelin,
Sen üzülme solmasın hiç cemalin,
Gideceğim, gösterdiği yoldan Mustafa Kemal'in,
Canım öğretmenim sen önümde bir direksin.
Suçumu bağışlayıp hep af edersin,
Kötülüğe karşı iyiliği seçersin,
Bizim çilemizi hep sen çekersin,
Canım öğretmenim dilimde bir dileksin.
Büyüyüp kendi yolumu bulursam,
Kötülüğe haksızlığa karşı durursam,
Ben de bir gün öğretmen olursam,
Canım öğretmenim önümde bir örneksin
GÜL YILMAZ
ÖĞRETMENİME
Kalem, silgi, defter
Sen yoksan neye yarar.
Küçücük parmaklarım,
Nasıl harfleri arar.
Senden hiç ayrılamam,
Ailem gibisin benim.
Öğretmenler gününde,
Çokça öpülsün ellerin
Öğretmenim
Güler yüzlü öğretmenim,
Bir tanesin, canım benim.
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler...
Kalemimi tutamazken
Kitabımı açamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum.