İşte Kadir Has Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Sondan Durukanoğlu Feyiz'in Hürriyet'e verdiği o röportaj:
BAHARAT ACISI GİBİYDİ
13 Mart'ta yüksek ateş, üşüme ve titreme belirtileri ile başladı. Benim grip rutinim böyle değil. O nedenle koranavirüsten şüphelendim. İlk belirti sonrası, ikinci gün bacaklarımda korkunç kas ağrıları başladı. Kaslarımın içinden gelen baharat acısı gibi. Doktora gittim. O gün hastanede test aldım ve verilen ilaçlarla eve gönderildim. Kendimi karantinaya almam istendi ve çatı katına yerleştim. Sonra cuma günü eşimde yüksek ateş, baş ağrısı ve hafif nefes darlığı başladı.
DOKTORLARIN GÖZETİMİ ŞART
Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne yatırıldım. İki kişilik odalara tek kişi yerleştiriyorlar. Burada bir şeyin altını çizmek istiyorum. Hiç kimse burada açıklayacağım tedavi süreçlerine bakıp, kendi başlarına ilaç almaya kalkmasın. Kullanılan ilaçlar ağır ve doktor gözetiminde kullanılmaz ise sonuçları ölümcül olabilir. Hafif hasta grubu içine girdiğim için sabah akşam sıtma ilacı ile birlikte, antibiyotik ve gün içerisinde damardan antibiyotik verdiler.
BAĞIŞIKLIĞIMI GÜÇLENDİRDİLER
Antibiyotik tedavisinin bir tek amacı vardı: Vücut viral enfeksiyonla mücadele ederken bakteriyel enfeksiyon başlangıcını engellemek. Tüm bu ilaçlarla birlikte bağışıklık sistemini güçlendirmek için her gün serum ile B ve C vitamini takviyesi yapıldı. Sıtma ilacı tedavisi ile bacak kaslarımdaki acılar da bitti. Sonrasında taburcu edilene kadar diğer tedaviler devam etti. Haseki Hastanesi'nin o güzel çalışanlarına, özellikle temizlik personeline, doktorlarına, hemşirelerine çok teşekkür ediyorum.
BESLENME VE UYKUYA DİKKAT
Sayılı günlerimizin bir an önce bitip doya doya sarılıp, birlikte olacağımız günleri dört gözle bekliyoruz. İki haftalık karantina dönemimizi tamamlamayı bekliyoruz. Düzenli ve sağlıklı yiyoruz. Bol meyve tüketiyoruz. İyi uyuyarak vücudumuza kendisini toparlaması için fırsat veriyoruz. Ama en önemlisi bu hastalığı birlikte yenerek, birbirimizi görebilmenin tadını çıkarıyoruz. Müthiş bir duygu bu.
VİRÜSÜ ÖNCE BEN GETİRDİM
Eşim astım hastası ve zaten ara sıra yaşadığı nefes darlığı problemleri oluyordu. Sanırım bunlardan birini yaşadı. Oğlumda hiçbir belirti olmadı ve hâlâ yok. Yani 14 Mart tarihinden beri oğlumda hiçbir belirti olmadı. Gençler bunu anlamadan geçirebiliyor. Nereden bulaştığına dair hiçbir fikrim yok. Üniversite rektörüyüm. Günde en az 7-8 kişi ile birebir görüşme yapıyorum. Derslere giriyorum. Herkesten almış olabilirim. Sanırım eve virüsü ben getirdim ve ailenin tüm üyelerine yaydım. Neyse ki erken bir bilinçle kendimizi izole ettik.
EVİNİZDE DEĞİL YUVANIZDA KALIN
Ben herkesten evde değil, yuvalarında kalmalarını istiyorum. Bu çok önemli; bu ev hapsi diye algılanırsa süreç çok kötü olur. Ben 13 gün 20 metrekarelik bir odaya yaşam sığdırdım. Sevdiklerim yanımda değil, daha da kötüsü hepsi korona pozitif teşhisi konmuş ve bir şey yapamıyorsun. Hiç kimse şikâyet etmesin. Sevdiklerinizle birlikte bu süreci geçiriyorsunuz. Lütfen sıcak yuvalarımızdan çıkmayalım. Sevgili gençler 'Bize bir şey olmaz' diyebilirsiniz ancak siz başkalarına farkında olmadan bulaştırabilirsiniz. O nedenle yuvalarınızda kalın ve sevdiklerinizle mutlaka ve mutlaka sosyal mesafeyi koruyun. Ayrıca tüm eğitim kurumları online eğitimlere başladı. Yaşamı bir başka boyutta normal akışında devam ettirebilirsiniz. Derslerinize yoğunlaşın ve kafanızı dağıtın. Bundan daha güzel bir ilaç yok. Düşünsenize sanal ortamda hocalarınızla ve sınıf arkadaşlarınızla akademik konuları tartışmak için bir araya geliyorsunuz. Ben bu fırsatı kaçırmazdım.
HEPİMİZ KARANTİNADAYIZ
Astım hastası eşim de yanımda. O da şükür ki hastalığı hafif geçirenlerden oldu. Oğlumda hâlâ hiçbir belirti yok. Sorunsuz geçiriyor. Oğlum bir başka evde karantinada. Ben ve eşim beraber başka bir evdeyiz. Karantina sürecinde düzenli ve sağlıklı besleniyoruz. İyi uyumaya dikkat ediyoruz. Bizlerin tıbbi takibini yapan doktorların hepsine yürekten teşekkür ediyorum.
