COVID-19 salgını, pek çok kriz gibi beraberinde yüzlerce soru getirdi. Bunun kolay bir çözümü yok. Ancak bu korku ve umut ikilisini, düşüme ve hatta mizaha tutunarak aşılması gerekir... Bunun için kartları masaya koymanın ve aşağıdaki soruları sormanın zamanı geldi:
Gerçekten ne istiyoruz?
Nerede olmak istiyoruz?
Ne inşa etmek istiyoruz?
Önümüzdeki yıl başarmak istediğimiz proje nedir? 3 yıl? 5 yıl?
Kimden sorumluyuz?
Kime yakın yaşamak istiyoruz?
Bizim için iyi giden neyimiz var?
En büyük zorluklarımız neler?
Neyi kontrol ediyoruz?
Neyi kesinlikle kontrol edemiyoruz?
Nerede savaşmamız gerekiyor?
Teslim olmak için neye ihtiyacımız var?
Bireysel olarak ve birlikte güçlü ve zayıf yönlerimiz nelerdir?
İster inanın ister inanmayın, bu sorular doğaları gereği insana çekici gelir. Hayal gücü, fantezi, keşif, merak ve zevki geliştirmek uğruna bu anın travmasını yönlendirmekle ilgilidir. En büyük zevkin bir kısmının en derin acıdan geldiğini biliyoruz. Tekrar karantina altına alan çifte bakalım. Her ikisinin de yukarıda belirtilen soruları birlikte cevaplayabilmeleri için ayrı ayrı cevaplamaları gerekir. Yeni normalimiz bağlamında en derin arzularına, umutlarına ve korkularına erişmek, bağlı kalmak için yeni stratejiler ortaya çıkarabilir. Öğrenci kredisi borcunu, mevcut ekonomik belirsizliğimiz bağlamında, işini olduğu gibi ve olduğu yerde tutmanın bir nedeni olarak sunabilir. Aynı yerde olma arzusunu ve borcunun olmamasını, neden taşınacak kişi olabileceğinin bir nedeni olarak sunabilir. Umut bir duygudur, ama aynı zamanda bir plandır. Planların kaybı, kalıpları kırmak için bir şanstır. Bunu bu şekilde görmek zor, ancak bunu yapmak Yeni Normal'de gezinmemize yardımcı olacaktır. Tüm hayatımızı ileri hareketimizi kontrol etmeye çalışarak, ancak şimdi bizi yanlara doğru bilinmeyene zorluyormuş gibi hissettiren büyük bir sapmayla yüzleşmek için harcadık.
ESTHER PEREL - İLİŞKİ TERAPİSTİ
