"Örgütte partinin yönetim organı, cephenin de uygulama ve hayata geçirme organı olduğunu biliyorum." ifadesini kullanan K.K, örgütün TAYAD, DİH, Halk Meclisleri, Grup Yorum, Halkın Hukuk Bürosu, Kamu Emekçileri Cephesi, Dev-Genç, Liseli Dev-Genç, Yürüyüş Dergisi, İhtiyaç Komitesi ve en üst makam Merkez Komite'den oluştuğunu, ayrıca silahlı propaganda birliklerinin (SPB) örgütün eylem yapan kanadı olduğunu, bir de kırda faaliyet yürüten "Kır SPB"nin bulunduğunu anlattı.
"MERKEZ KOMİTE ALTYAPILARLA İLETİŞİMİ KURYELERLE GÖNDERDİĞİ SD KARTLARLA SAĞLAR"
Örgütteki merkez komitenin aldığı kararları ve altyapılarla iletişimi kuryeler aracılığıyla gönderdiği SD kartlarla sağladığını itiraf eden K.K, "Örgüte ne şekilde eleman kazandırıldığına" yönelik soruya da "Dev-Genç yapılanmasının, üniversitelerde ve mahalli alanlardaki üniversite gençleri ya da üniversite çağındaki gençler arasında kitle çalışması yaparak örgüte eleman kazandırmaya çalıştığı, DİH'in ise aynı çalışmayı işçiler arasında ve mahalli alanlarda yaptığı" beyanıyla cevap verdi.
Örgütün konserler, piknikler, sinevizyonlar, film gösterileri, kitap okuma günleri, sosyal aktivite olarak yemek yapma, kamp, ayrıca Grup Yorum konserlerinin para temin etme çalışmaları olduğunu vurgulayan K.K, "Örgüt legal ya da illegal yapılanmaya örgüt mensubunu nasıl seçer?" sorusuna karşılık da şunları anlattı:
"Kişi kendi isteğiyle aranması çıkması durumunda örgütün isteğiyle illegal alana geçilebilir. Aranması çıkana kadar demokratik alanda kitle çalışması yaptığı süre içerisinde örgüt kişileri bazı testlere tabi tutar. Uzun süreli dergi dağıtmak, sokakta kalmak, parasız kalmak gibi. Kadrosunda deneyim kazandırmak için bu süreçte yapılan korsan eylemlere katılarak askeri deneyim kazanır. Ayrıca illegal alana geçmeden önce illegaldeymiş gibi pratik yapar. Halk meclislerinde çalıştırarak halkı örgütlemek adına yöneticilik tecrübesi kazanmasını ister ve yöneticilik becerilerini sınar. Sorun çözme yöntemini gözetler. Kadronun sorumlusunun teklifi üzerine merkez komite seçer."
ÖRGÜTÜN FİNANS KAYNAKLARI
İtirafçı K.K, "Örgütün finans kaynakları nelerdir?" şeklindeki soruyu da şöyle yanıtladı:
"Örgütün en temel finans kaynaklarından biri ihtiyaç komitesidir. Örgüt adına belediyelerden, ayrıca örgütün kadrolarından, tanıdıklarından, mahallelerdeki iş yeri sahipleri ve maddi durumu iyi olan insanların para, kurumları basıldığında kurumlarının ihtiyaçları (bilgisayar, televizyon masa, sandalye gibi) silah, inşaat malzemeleri ve günlük hayat içerisinde ne ihtiyaç olursa karşılamaktadır. Başkaca örgütün mahallelerden, alanlardan bağlantılarla kurduğu dükkanlar ve insanlardan her ay topladığı belirli miktarlarda paralardır. Ayrıca kestiği cezalardır. İddia bayileri, Tekel bayileri, sanal bahis oynatan internet kafeler gibi. Maddi durumu iyi olan esnaflardan tek seferlik yüksek meblağlar alınır."
"Örgüt adına aldığınız bombalı veya silahlı eğitim var mı?" sorusunun yöneltildiği K.K, bir üyeden pompalı tüfek ve bunun fişekleri konusunda, bir üyeden tabancalar konusunda, bir üyeden silahsız askeri hareket eğitimi, bir üyeden de harita okuma ve haritada yön bulma, örgüte ait pratik el kitabında olan bomba düzenekleri eğitimi aldığı bilgisini verdi.
K.K. ayrıca 3 kişiden molotofkokteyli ve 2 kişiden de EYP parça tesirli bomba yapımını öğrendiğini belirtti.
"SİLAH VE MÜHİMMAT DAHA ÖNCE KAZILMIŞ DEPOLARA GÖMÜLÜR"
"DHKP-C'nin silah ve mühimmat temin etme yolları nelerdir, nerede saklarlar, nasıl dağıtırlar?" sorusuna karşılık K.K, şunları kaydetti:
"İlişkide olduğu halktan insanların evlerinde veya kendilerinde bulunan silahlar, mahallelerde örgütten habersiz kullanılan silahların ceza kesilerek kişilerin ellerinden alınması olur. Silah kaçakçılarıyla kurduğu bağlantılarla parayla satın alarak temin eder ya da maddi durumu iyi olan kişilere aldırır. Bekçiler, polisler ve devlet adına ya da özel bir kurum adına silah taşıma yetkisine sahip kişilerin pusuya düşürülerek silahlarının çalınması ya da ellerinden alınması vardır. Örgütün daha önceki illegal yayınlarında okuduğum 'Halkın silah atölyeleri' başlıklı yazıda, 'Halkın evlerine silah yapılabilecek atölyeleri kurmalı ve işletmeliyiz.' dediğini gördüm. Silah ve mühimmat, örgütlü şahıslar tarafından parçalarına ayrılarak hepsi katı gres yağına tamamen bulanıp bir çöp poşeti ya da dayanıklı kalın bir poşet içerisine koyulup ağzı koli bandı veya hava almayacak herhangi bir nesneyle bağlanıp daha önceden kazılmış depolara gömülür.
Örgütle ilişkide olan kişilerin evlerindeki zulalarda saklanır. Şehir ve mahalle içerisindeki park, bahçe, inşaat, tarla gibi yerlerde, zulalarda saklanır. Silaha ihtiyaç duyan kadro ya da savaşçı, örgüte talebini iletir. Örgüt, silahları zulalarda, silahların yerini bilen kadrosu aracılığıyla daha önceden ayarladığı tampon (doküman ya da silahların geçici olarak birkaç saat veya birkaç gün tutulduğu yer) diye tabir edilen yerlere bırakır ve silahı isteyen savaşçı veya kadrosuna bu tamponların adreslerini ve tariflerini bir parola ile birlikte vererek oradan aldırır."
