SDG'nin Washington tarafından silahlandırıldığına dikkat çekilen yazıda, "Ankara'da, Kürt milislerin toprak, silah ve uluslararası itibar kazanmasını Türk yetkililer dehşetle izledi. Khalifa, Türkiye'yi işgalle suçlayan SDG'nin 100.000 kişilik bir orduyu kontrol ettiğini ve benzer büyüklükte bir sivil idareyi yönettiğini tahmin ediyor. Ankara, 2018 ve 2019'da benzer taarruzlar emretti ve Türk kuvvetleri Suriye vekilleriyle birlikte savaştı. Ankara, 2018 ve 2019'da benzer taarruzlar emretti ve Türk kuvvetleri Suriye vekilleriyle birlikte savaştı. Türkiye, 4 milyon kişiye ev sahipliği yapan bir başka muhalif yerleşim bölgesi olan kuzeybatıdaki İdlib çevresinde Esad güçlerinin elde ettiği kazanımları tersine çevirmek için 2020'de dördüncü bir operasyon başlattı. Ankara ve Washington tarafından terör örgütü ilan edilen bir hareket olan Hayat Tahrir el-Şam tarafından yönetilen İdlib üzerinde Ankara'nın daha az kontrolü var. Ama Türkiye aslında bölgenin nihai koruyucusudur." ifadelerine yer veriliyor.
Çatışmaların Türkiye ve Rusya'nın anlaşmasıyla sona erdiğini belirtilirken, "Ana cephe hatları o zamandan beri durgundu ve yabancı aktörlerin milyonlarca Suriyelinin kaderi üzerindeki etkisinin altını çizdi. Bugün Ankara, Arap devletinin savaş öncesi nüfusunun yarısından biraz daha az olan Türkiye içindeki mülteciler de dahil olmak üzere 9 milyondan fazla Suriyeli için değişen derecelerde sorumluluğa sahip." denildi.
SETA analisti olan Murat Yeşiltaş'ın da görüşlerine yer verilen yazıda, ""Mevcut haritanın" bir çıkış stratejisine izin vermediğini söylerken, Tel Rıfat ve Münbiç'i almanın Ankara'nın uzun vadeli güvenlik ve ekonomik hedeflerini destekleyeceğini öne sürüyor." şeklindeki görüşlerine yer veriliyor.
ABD'nin eski Türkiye büyükelçisi ve eski Suriye elçisi James Jeffrey'in değerlendirmelerinin de yer aldığı yazıda, "Rusya'nın 2015'te Suriye'ye müdahalesi, savaşı Esad'ın lehine çevirmekle kalmadı, aynı zamanda Moskova'nın Orta Doğu'daki etkisini güçlendirdi ve Akdeniz'deki deniz ve hava üslerini güvence altına aldı. Jeffrey ayrıca, özellikle Afganistan'dan çekilmesinin fiyaskosunun ardından, ABD'nin yakın zamanda çekilme ihtimalini çok az görüyor. Donmuş cephe hatlarıyla kırılgan bir istikrarı koruyorsa, statükonun tüm dış aktörlere uygun olduğuna inanıyor. "Karşı tarafın kazanmasını ve kendileri için daha tehlikeli güvenlik durumları yaratmasını engellemekten başka bir şey sağlamayan bu karmaşık askeri taahhütle yaşamayı tercih ediyorlar" diyor. "Hesap bu."" ifadelerine yer veriliyor.
6'LI MASANIN ESAD PLANI
Türkiye'deki muhalefetin seçim hesaplarına da yer veren gazete, "Türk partilerinin çoğu, cumhurbaşkanının Kürt milislerle(YPG/PKK) ilgili endişelerini paylaşıyor, ancak onun Suriyeli isyancıları destekleme kararını eleştiriyor. Bütün büyük partiler, iktidara gelirlerse Şam'la ilişkileri yeniden kuracaklarını, bunun Suriyelileri eve göndermenin bir başlangıcı olacağını söylediler." diyerek 6'lı masanın kirli planlarına yer veriyor.
ÇOK AZ MÜLTECİ GERİ DÖNER
Uzmanların, kaçtıkları despotik rejim tarafından yönetilen parçalanmış bir ülkeye çok az mültecinin geri döneceğini savunduğuna dikkat çekilen yazıda, "Seçim sonrası Esad'ın Türk birliklerinin geri çekilmesini talep etmesinin muhtemel olduğunu ve sınır bölgelerinin tekrar Kürt milisler (YPG/PKK) için bir sığınak haline gelme riskini artıracağını da ekliyorlar." denildi.
Analizin sonunda Suriye'deki durumun bir süre daha böyle devam edeceği belirtilirken, "Her iki durumda da, pek çok Suriyeli, ülkelerinin krizinin sonunu görmedikleri için Türkiye'nin uzun vadede işin içinde olduğuna inanıyor. Suriyeli muhalefet yetkilisi Abdulgani Şobak, "Durum böyle kalacak"diyor "Artık Suriyelilerin kararları yok. ABD'nin söz hakkı var, Rusya, İran ve Türkiye var."" ifadelerine yer veriliyor.
