MOURINHO'nun cezalı olduğu bir haftada Fenerbahçe'nin Sivasspor karşısındaki farklı galibiyetinin öznesi mücadeleydi.
Takım içindeki rekabetin yükselmesi için rotasyona ihtiyaç vardı belki. Sürekli olarak "yapılanmadan" söz edilirken gerçek yapılanmanın "kayıtsız şartsız" sahanın içinde olacağını göstermekti, sorumluluk almayan futbolculara. Mert Hakan Yandaş ve Samet Akaydın'ın takıma katkıları kendilerini vazgeçilmez olarak görenlere de ikaz lambasıydı.
***
Takımın omurgasını onarmak görevini iki haftadır Amrabat üstlenirken, parmakla gösterilen adam olması sebepsiz değil. Hem sadeliğin görkeminde hem imece ruhunda hem de vuruş ustalığında! Makimin'in bindirme alanı genişletilince neler olduğunu görebiliyoruz ama En-Nesyri rakip kale önünde kafaya çıktığında cebinden okunaksız notlar düşüyor. Oysa haklı eleştiriler okunaklı bir dille yapılıyor.
"Seni usta diye aldılar acemiliğin lüzumu yok!"
***
Galatasaray'ın tıkır tıkır işleyen sisteminde parlayan yıldız Osimhen. Ligde yol alma biçimini belirleyen adamların önünde geliyor. Buram buram mücadele ve gol kokuyor.
Kafa vuruşlarında dev dalgalar gibi yükselirken, yeni futbol kahramanı olarak tribünlerin de gözdesi oldu.
***
Sezon başındaki Beşiktaş'a bir haller oldu. Kanatları kırık bir Kartal ne kadar uçabilir ki.
Rafa Silva'nın yorgunluğuna kim ilaç olabilir? Semih Kılıçsoy'un pozisyonlarda kafasını kaldırmayan halleri ve bencilliğine rakipler için kafa tutmak çok kolayken nasıl maç kazanılır? Bu soruların cevaplarını verecek birileri olacaktır mutlaka!
***
10 Kasım nedeniyle tribünlerde oluşturulan koreografiler bir harikaydı ama Samsunspor'un Teknik Direktörü Thomas Reis'in montunun içinde Gazi Mustafa Kemal Atatürk tişörtü vardı.
Tişörtünün içinden çıkan ışık daha asil gösterdi onu. Bizler de kocaman alkışladık.
