CUMARTESİ gecesi Galatasaray, Kadıköy'de balık ağlarıyla denize açılmış gibiydi, gecenin sonu bereketli oldu. Fenerbahçe örümcek ağlarıyla ancak sinek avlardı, penaltının dışında aynen öyle oldu.
Fenerbahçe'de olmayan Galatasaray'da boldu. Sara sahanın parmakla gösterilen sade ama bir o kadar görkemli ismiydi. Orta alanı kibarca parselleyen Toreira'nın sadece yüzü değil ayakları bile gülümsedi. Gol atmadan da bulunduğu yeri güçlendirmenin ve rakip savunmayı dağıtmanın nasıl bir güç gerektirdiğini Osimhen gösterdi. Teknik direktörler arasındaki oyun okuma maharetini de Okan Buruk gösterdi.
***
Yeni bir element keşfetmiş gibi maçtan sonra "daha fazla gol atan takım kazandı" diye garip bir açıklama yapan Mourinho'ya sormak gerek;
"siz bu takımı şampiyon yapmaya mı geldiniz, yaprak dökmeye mi?" Sorumuzun arkası da var. "Size avuç avuç para döküldüyse aldıklarınızı sökülmenin zamanı gelmedi mi?" Ligin 6 haftasındaki 5 kayıp puan; şaka gibi!
Meselenin ciddiyetini kavramayanlar bu yolda devam ederlerse, neler olabileceğini tahmin etmek zor değil. Bazı anonslar yürekten verilir!
Susarak da haykırır insan!
***
Derbide 100 dakikalık maçta topun oyunda kalma süresi 50 dakikaysa, burada hakemin sarı kartlarla kendini savunmaya almasını ve futbolcuların oyundan çalmasını konuşabiliriz. Ve de kazasız belasız bir derbi izlemenin huzurunu!
Oysa pazar günkü Manchester City-Arsenal maçını izleyenler görmüştür, bizim o kaliteli seviyelere gelmemiz için, önce karşıdan karşıya geçmeyi öğrenmemiz lazım. Kör bir insan kadar sabırlı, bir sağır kadar duyarlı.
Ve gerçek bir insan gibi merhametli!
