HAYATINI çöp toplayarak kazanan yaşlı bir adamın, pahalı elbisesiyle lüks restoranlarda oturanlardan daha derin düşündüğüne yüzlerce kez şahit oldum.
Verdiğiniz selamı en içten biçimde onlar alır. Onlarla yapılan muhabbetlerde insani bir şeyler kalır geride.
***
Bulunduğum mahallede çöp toplayan birine geçenlerde sordum.
"Nasıl geçiyor hayatın?" "Gittiğim yerden çok çabuk dönüyorum" dedi. "Çünkü her şey çöplük ve çöplerin içindeki hayatın içinde öyle hikayeler var ki." Mesela dedim. "Geçenlerde bir genç kızın günlüğünü çöpte buldum" dedi.
"Okudun mu?" "Sanki kızın yorganını üzerinden çekmiş gibi hissettim ama okudum" dedi.
Aklında kızın günlüğündeki son satırlar kalmış. "Artık zil takıp oynuyorum, sana ihtiyacım yok günlük." Erken bitmiş bir saklambaç oyununda sobelenen hayatını anlatmış belki!
***
"Başka neler buluyorsun?" diye sordum.
"Kuş ölüsü bile buldum" dedi.
"Çöpleri eşelerken kuş içerde kalmış ölmüştür" diye karşılık verdim.
"Hayır" dedi, "kafesi de parçalanmıştı." "Bir insan beslediği kuşun ölüsünü toprağa gömmediyse, o insanın ruhu gömülüdür" diye not düştü.
***
Bir umut ışığı tutmak adına, abartılı bir gerçeği işaret ettim.
"Bir çöp torbasında hazineye ulaşma ihtimalin nedir?" "Bizler mucize beklemiyoruz, o çöplerden ekmeğimizi kazandıran mucizeye şükretmeyi öğrendik."
***
"Arayanın soranın var mı?" Güldü.
"Çöplerin içinde olanlar dünyanın dışındadır. Ayrıca beni merak etme, bütün vitrinlerde yüzüm kirli çıkar" dedi, kendini tanımlamak adına.
"Kirli bir yüzü kirli bir yüreğe tercih ederim" dedim. Maden işçilerine verdiğim değeri göstermek adına.
***
Çöplere olan yakınlığını belgelemek adına, "insanlara uzaklığın 17'nci yılındayım" dedi.
"Daha önce ne iş yapıyordun?" diye sordum. "Boş ver" dedi, "beni maziye götürme, ben sadece önüme bakıyorum." Bu cevabın ardından arkadaş ıslıklarımın çocukluğuna benzettiğim bir adamı zorlamadım.
***
Ne sanal alemde birbirine sövenlerden biriydi. Ne başkalarının ekmeğini çalan çakallara benziyordu. Ömrünün sonuna kadar hayatın kölesi olmayı onur bilmiş, okumuş ve gün görmüşlüğü her halinden belli olan adamı yalnız bıraktım.
***
Böyle adamların hayatla kavgası vardır.
Onlardan parasını isteyin verirler, sevgisini isteyin verirler. Ama veremeyecekleri şeyi asla istemeyin.
"Yenilgilerinin hikayesini!"
MUTLULUK TAKVİMİ
Gerçek sanata değer ver.
Deniz kıyısında şarkı dinle.
Çöpleri ayırıp boşalt.
Her şartta kibar ol.
Ah benim kendime
Yazık edişlerim
Ah benim boynu bükük
Gidişlerim
Alın yazımdan
Bir roman çıkar
Gözlerim doğuştan
Islaktır benim
Kırk yerinden kanar
Yaralı yürek
Gözlerim ardından
Çakıldı kaldı
Sırtı yere gelmez
Denilen adam
Senden sonra böyle
Yıkıldı kaldı
Hakkı YALÇIN
Kendilerini magazinin Rolex'i zannedenler aynalarda ne görüyordur acaba?
Acı gerçekler!
Magazin dünyasındaki şöhretli bir kadın "hayatımda kimse yok!" diye anons veriyor da magazin ekranlarına haber oluyorsa, bilin ki paralı erkekler için bastırdığı davetiyeyi dağıtıyordur.
Nice yetenekli kadın kendini geliştirmek adına verdiği emeğin ve onurlu duruşun karşılığını alamaz ama sistem ucuz olanı besler. İç çamaşırıyla sahneye çıkanların geri dönüşümü bile para ediyorsa emek ve yetenek rahmetliktir.
Eskiden herkes kendi hayatının terzisiydi, söküğünü kendi dikerdi şimdi başkalarına ömür biçiyor. İftira ve yalan her mesleğin rütbesi!
